چگونگی ارزش‌گذاری سهام و روش‌هایی انجام آن

در دنیای اقتصاد و مالی، ارزش گذاری سهام یکی از مفاهیم اساسی و حیاتی به منظور تعیین قیمت واقعی دارایی‌های مالی، به ویژه سهام شرکت‌ها، محسوب می‌شود. ارزش گذاری سهام علمی است که با بهره‌گیری از ابزارها، روش‌ها و مدل‌های متنوع، تلاش می‌کند تا ارزش واقعی سهام را با توجه به عوامل مختلف اقتصادی، مالی و بازاری تخمین بزند. این مفهوم به دلیل اهمیتی که در تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری دارد، همواره مورد توجه تحقیقات و مطالعات متعددی قرار گرفته است. در این مقاله، بررسی میکنیم ارزش گذاری سهام چیست؟ و انواع روش های ارزشگذاری سهام کدامند؟ همچنین نحوه ارزش گذاری سهام شرکت ها را بیان میکنیم.

آموزش رایگان بورس

همین الان با وارد کردن اطلاعات خود در فرم، دوره آموزش بورس را به صورت رایگان دریافت نمایید.

رمز عبور موقت همان شماره موبایل خواهد بود

ثبت نام فوری و دریافت دوره رایگان

1. ارزش گذاری سهام چیست؟

ارزش‌گذاری سهام یک فرآیند تخمین‌زنی است که در آن ارزش واقعی یک شرکت یا سازمان به وسیله تخصیص یک عدد عددی یا مالی تعیین می‌شود که نمایانگر ارتباط بین عوامل مختلف اقتصادی، مالی و بازاری موثر بر ارزش شرکت می‌باشد. این عملیات معمولاً به منظور تعیین قیمت منصفانه و دقیق سهام یک شرکت در بازار سرمایه انجام می‌شود.

ارزش‌گذاری سهام در واقع به سهولت در تصمیم‌گیری‌های مالی، سرمایه‌گذاری و استراتژیک کمک می‌کند. این فرآیند با تحلیل عواملی نظیر درآمد‌ها، سودها، ریسک‌ها، نرخ تورم، نرخ بهره و عوامل بازاری مرتبط با شرکت، تلاش می‌کند تا به یک ارزش عددی برای سهام برسد.

ارزش‌گذاری سهام یا ارزیابی قیمت سهام به شما اطلاع می‌دهد که سهم یک شرکت در حال حاضر چه ارزشی دارد و آیا قیمت فعلی آن مقرون به صرفه است یا خیر.

ارزش‌گذاری سهام بر اساس مجموعه‌ای از فاکتورها و معیارها انجام می‌شود که در زیر برخی از مهم‌ترین آن‌ها آورده شده است:

1. تجزیه و تحلیل مالی: ارزش‌گذاری سهام شامل بررسی و تحلیل صورت‌های مالی شرکت می‌شود تا به نتیجه‌گیری درباره عملکرد مالی و سوددهی شرکت بپردازد.
2. ارزش دارایی‌ها: این روش شامل ارزیابی دارایی‌ها و بدهی‌های شرکت است تا ارزش دفتری و عادلانه آن‌ها محاسبه شود.
3. ارزش بازار سهام: ارزش بازار سهام، قیمت فعلی سهم در بازار است که بر اساس تعامل عرضه و تقاضا برای سهم تعیین می‌شود.
4. معیارهای نسبت‌ها: از انواع مختلف نسبت‌ها مانند P/E (نسبت قیمت به سود)، P/B (نسبت قیمت به ارزش دفتری) و… استفاده می‌شود تا به بررسی سلامت مالی و نقدینگی شرکت بپردازد.
5. تحلیل رقابتی: بررسی رقابتگران و شرکت‌های مشابه در صنعت می‌تواند در تعیین ارزش سهام نقش موثری داشته باشد.
6. پیش‌بینی سودآوری: بررسی و پیش‌بینی سود‌آوری آتی شرکت نیز به عنوان یک معیار مهم در ارزش‌ گذاری سهام مورد استفاده قرار می‌گیرد.

همچنین ارزش‌گذاری سهام به میزان برخورداری شرکت از دارایی‌های فکری (مانند برند، اختراعات و…)، عملکرد مدیریت و شرایط اقتصادی و بازاریابی نیز تأثیر می‌گذارد. این فاکتورها به صورت ترکیبی برای تعیین ارزش کلی سهام یک شرکت مورد استفاده قرار می‌گیرند. انجام ارزش‌گذاری سهام به موازات تحلیل‌های اقتصادی و مالی، می‌تواند به سرمایه‌گذاران کمک کند تا تصمیمات بهتری در مورد سرمایه‌گذاری در بازار سهام بگیرند.

2. اهداف و کاربردهای ارزشگذاری سهام شرکتها

ارزشگذاری سهام شرکتها اهداف و کاربردهای مختلفی دارد که به شرکت‌ها، سرمایه‌گذاران و بازارهای مالی کمک می‌کند. برخی از اهمیت‌ها و کاربردهای ارزش گذاری سهام عادی عبارتند از:

• تعیین ارزش واقعی سهام: از اهمیت اصلی ارزش‌گذاری سهام این است که به سرمایه‌گذاران اطلاعاتی در مورد ارزش واقعی سهام یک شرکت ارائه می‌دهد. این ارزش می‌تواند بر اساس معیارهای مالی، تحلیل بازار، وضعیت صنعت و عوامل دیگر محاسبه شود.
• تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاری: سرمایه‌گذاران می‌توانند با توجه به ارزش‌ گذاری سهام، تصمیم به سرمایه‌گذاری در سهام یک شرکت یا شرکت‌های مختلف بگیرند. اگر ارزش واقعی سهام بیشتر از قیمت فعلی باشد، احتمالاً سرمایه‌گذاران به خرید سهام تمایل داشته باشند.
• اداره سهام: ارزش‌گذاری سهام به مدیران و صاحبان شرکت کمک می‌کند تا در مورد ارزش دارایی‌ها و منابع شرکت، تصمیمات بهتری بگیرند. این می‌تواند در مدیریت منابع مالی و برنامه‌ریزی آینده شرکت مؤثر باشد.
• انجام اندازه‌گیری‌های مالی: ارزش‌ گذاری سهام به شرکت‌ها امکان می‌دهد تا اندازه‌گیری‌های مالی را بر اساس قیمت سهم و بازده سرمایه‌گذاری‌ها انجام دهند. این اطلاعات می‌تواند برای ارزیابی عملکرد شرکت و اجرای برنامه‌های مالی استفاده شود.
• انجام ادغام و تجزیه‌تحلیل: در صورتی که یک شرکت قصد ادغام یا خریداری یک شرکت دیگر را داشته باشد، ارزش‌گذاری سهام این دو شرکت می‌تواند به عنوان اساسی برای تعیین ارزش واقعی و عادلانه آن‌ها مورد استفاده قرار گیرد.
• تعیین قیمت اختیار خرید سهام (گزینه‌های سهام): ارزش‌گذاری سهام برای تعیین قیمت اختیار خرید سهام (گزینه‌های سهام) نیز استفاده می‌شود که این گزینه‌ها به صاحبان سهام امکان خرید سهام را با یک قیمت مشخص در آینده می‌دهد.
• ارزش‌گذاری برای اطلاع‌رسانی عمومی: شرکت‌ها ممکن است نیاز به ارزش‌گذاری سهام داشته باشند تا اطلاعات ارزشی سهام خود را به عموم و سازمان‌های نظارتی گزارش دهند.
• تعیین سود تقسیمی به سهامداران: ارزش‌گذاری سهام به شرکت‌ها کمک می‌کند تا در تعیین میزان سود تقسیمی به سهامداران و تقسیم سودها از طریق سهام، به صورت عادلانه و بهینه عمل کنند.

به طور کلی، ارزش گذاری سهام عادی به عنوان یک ابزار مالی حیاتی در انتقال اطلاعات، تصمیم‌گیری‌های مالی و برنامه‌ریزی آینده شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران مورد استفاده قرار می‌گیرد.

پکیج جامع آموزش بورس

stock exchange یا bourse، بورسی است که در آن کارگذاران سهام و معامله گران می توانند اوراق بهادار مانند سهام، اوراق قرضه و سایر ابزارهای مالی را خرید و فروش کنند. بورس به دو دسته طبقه بندی می شود: بورس کالا و بورس اوراق بهادار. در این پکیج جامع آموزش بورس ، بازار بورس و اصطلاحات آن معرفی شده و نحوه سرمایه گذاری ...

%70 تخفیف

5.000.000 تومان

1.500.000 تومان

بررسی و خرید دوره

۳. ارزش گذاری سهام در بورس

بورس‌ها به عنوان مراکزی برای خرید و فروش سهام و دیگر اوراق بهادار، نقش حیاتی در تشکیل بازار سرمایه دارند. ارزش‌گذاری سهام در بورس‌ها به منظور تعیین قیمت منصفانه و بازاری برای سهام شرکت‌ها انجام می‌شود. این فرآیند به تصمیم‌گیران اقتصادی کمک می‌کند تا به تصمیم‌های سرمایه‌گذاری خود اساس علمی و منطقی بدهند.

در ارزش گذاری سهام در بورس، نقش عوامل مختلفی از جمله اطلاعات عمومی، نرخ بهره، پیش‌بینی سودها و ریسک‌های مرتبط با شرکت‌ها و بازار، بسیار مهم است. در اینجا، به چند نکته کلیدی درباره ارزش‌گذاری سهام در بورس اشاره میکنیم:

• تقاضا و عرضه: قیمت سهام در بورس توسط تقاضا و عرضه تعیین می‌شود. اگر تقاضا برای سهام بیشتر از عرضه باشد، قیمت سهام افزایش می‌یابد و برعکس. این تعامل بین تقاضا و عرضه باعث شکل‌گیری قیمت منصفانه سهام می‌شود.
• اطلاعات عمومی: اخبار، گزارشات مالی، اعلانات شرکت‌ها و اطلاعات دیگری که به بازار عرضه می‌شوند، تأثیر قابل‌توجهی در ارزش گذاری سهام در بورس دارند. اطلاعات جدید و مهم می‌توانند به طور چشمگیری قیمت سهام را تحت‌تأثیر قرار دهند.
• تجزیه و تحلیل فاندامنتال: تجزیه و تحلیل عوامل اساسی شرکت‌ها مانند درآمد، سود، رشد، مدیریت و ریسک‌ها برای تخمین ارزش واقعی سهام بسیار مهم است. این تجزیه و تحلیل به شکلی علمی و سیستماتیک انجام می‌شود تا به تصمیمات مستندتر برای سرمایه‌گذاری و فروش سهام منجر شود.
• تأثیرات بازار: تغییرات در شرایط بازار، مانند نوسانات قیمت سایر دارایی‌ها، نرخ بهره و شرایط اقتصادی نیز تأثیر قابل‌ملاحظه‌ای در قیمت سهام دارند.
• مدل‌های ارزش‌گذاری: برای ارزیابی قیمت سهام یا ارزش سهام در بورس، مدل‌های مختلفی مانند مدل‌های تخمین ارزش دارایی (Asset Valuation Models) و مدل‌های ارزش‌گذاری تخصصی (Specialized Valuation Models) استفاده می‌شود. این مدل‌ها با استفاده از اطلاعات مالی و اقتصادی، تخمین ارزش سهام را ارائه می‌دهند.

در نتیجه، ارزش گذاری سهام در بورس به ترکیبی از تقاضا و عرضه، اطلاعات عمومی، تجزیه و تحلیل فاندامنتال، تأثیرات بازار و مدل‌های ارزش‌گذاری بستگی دارد. این فرآیند به سرمایه‌گذاران امکان می‌دهد تا با اطمینان و دقت به تصمیمات مالی مهم در محیط پویای بازار سرمایه بپردازند.

۴. انواع روش های ارزش‌گذاری سهام

نحوه ارزش گذاری سهام شرکت ها مختلف است. هر یک از این روش‌ها ارزشگذاری می‌توانند مزایا و محدودیت‌های خود را داشته باشند و نتایج متفاوتی ارائه کنند. انواع روش های ارزش‌گذاری سهام عبارتنداز:

• ارزیابی براساس دارایی های شرکت
• ارزیابی براساس دیدگاه سودآوری شرکت
• ارزیابی براساس معیارهای مقایسه‌ای
• ارزیابی براساس جریان های نقدی تنزیلی

ارزیابی براساس دارایی های شرکت

ارزیابی براساس دارایی های شرکت یکی از انواع روش های ارزش‌گذاری سهام است. این روش ارزش گذاری سهام به ۶ روش انجام می شود:

1. ارزش اسمی سهام
2. ارزش دفتری سهام
3. ارزش بازار سهام
4. ارزش جایگزینی سهام
5. ارزش سهام بر مبنای خالص ارزش دارایی‌ها
6. ارزش تسویه‌ای

۱- ارزش اسمی سهام

ارزش اسمی سهام یک مفهوم مالی است که در زمان تشکیل یا تأسیس شرکت، به منظور تعیین ارزش اولیه و نمایانگر ارزش نمادی هر برگه سهم تعیین می‌شود. این مبلغ به عبارت دیگر ارزش نمادین سهم یا ارزش اولیه سهم نیز خوانده می‌شود. ارزش اسمی سهام به طور معمول در اساسنامه یا اسناد تأسیس شرکت ذکر می‌شود و مبلغی ثابت برای هر برگه سهم تعیین می‌کند. در حال حاضر، برای بسیاری از شرکت‌ها در ایران، ارزش اسمی هر برگه سهم برابر با ۱۰۰۰ ریال یا ۱۰۰ تومان است. برای محاسبه ارزش اسمی هر سهم، می‌توان سرمایه شرکت را بر تعداد کل سهام منتشر شده تقسیم کرد. به عبارت دیگر، این ارزش به نسبت مالکیت هر سهامدار در شرکت تقسیم می‌شود.

ارزش اسمی سهام تفاوت زیادی با ارزش بازار سهام دارد. ارزش بازار سهام توسط عوامل مختلفی از جمله تقاضا و عرضه در بازار، اخبار و اطلاعات جاری، عملکرد شرکت و شرایط اقتصادی تعیین می‌شود. به عبارت دیگر، قیمتی که سهام در بازار به فروش می‌رسد، می‌تواند به طور قابل توجهی از ارزش اسمی آن سهام متفاوت باشد.

علاوه بر این، ارزش اسمی سهام نقش مهمی در تصمیم‌گیری‌های مالی شرکت‌ها ایفا می‌کند. به عنوان مثال، شرکت‌ها ممکن است برای جذب سرمایه یا انجام افزایش سرمایه، قیمت سهام را با توجه به ارزش اسمی افزایش دهند تا سرمایه‌گذاران را جذب کنند.

۲- ارزش دفتری سهام

ارزش دفتری سهام به عنوان یک مفهوم مالی، به ارزشی اشاره دارد که بر پایه ارقام و اطلاعات ثبت‌شده در ترازنامه یک شرکت تعیین می‌شود. در این روش، ارزش دارایی‌های شرکت پس از کسر بدهی‌ها (بدهی‌ها، وام‌ها و تعهدات مشابه) محاسبه می‌شود. سپس این مقدار با تعداد سهام ممتاز (اگر وجود داشته باشد) کاهش داده می‌شود و در نهایت بر تعداد سهام عادی منتشر شده تقسیم می‌شود تا به ارزش دفتری هر سهم برسیم. با توجه به استهلاک و مستهلک شدن دارایی‌ها در طول زمان، ارزش دفتری سهام نیز هر سال کاهش می‌یابد. این تغییرات به تغییر در ارزش دارایی‌ها و بدهی‌های شرکت در ترازنامه مرتبط است.

ارزش دفتری سهام بر اساس ارقام ثبت‌شده در ترازنامه شرکت، به عبارت دیگر ارزش دارایی‌ها و منابع مالی ثبت‌شده محاسبه می‌شود. اما ارزش بازار سهام بر اساس تقاضا و عرضه در بازار، ارزیابی سرمایه‌گذاران از عملیات شرکت، و عوامل اقتصادی تعیین می‌شود. به همین دلیل، ارزش دفتری سهام و ارزش بازار معمولاً با یکدیگر متفاوت هستند.

۳- ارزش بازار سهام

ارزش بازار سهام به قیمتی اطلاق می‌شود که به عنوان نتیجه تقاضا و عرضه در بازار سهام شکل می‌گیرد. این ارزش بازار نمایانگر قیمتی است که سهام یک شرکت در بازار خریداری یا فروخته می‌شود. ارزش بازار سهام تحت تأثیر تصمیمات و تحلیل‌های سرمایه‌گذاران، اخبار و رویدادهای جاری اقتصادی، و عوامل دیگری که روی تقاضا و عرضه سهام تأثیر دارند، تعیین می‌شود.

۴- ارزش جایگزینی سهام

ارزش جایگزینی سهام به معنای ارزشی است که به هر برگه سهم از شرکت داده می‌شود، با فرض ایجاد یک شرکت دیگر با وضعیت و خصوصیات مشابه با شرکت فعلی. این مفهوم نشان‌دهنده هزینه‌هایی است که برای تکثیر و تشکیل یک شرکت جدید با خصوصیات مشابه به شرکت فعلی نیاز است.

با محاسبه ارزش جایگزینی سهام، ما تلاش می‌کنیم تا تأثیر ویژگی‌های منحصر به فرد شرکت فعلی بر ارزش آن را محاسبه کنیم. این اطلاعات می‌تواند به ما در تعیین ارزش واقعی شرکت و نحوه تاثیرگذاری ویژگی‌های مختلف بر ارزش سهام کمک کند.

۵- ارزش سهام بر مبنای خالص ارزش دارایی‌ها

Net Asset Value (NAV) به معنای ارزش خالص دارایی‌های یک شرکت است و این ارزش با کسر کلیه بدهی‌های شرکت از دارایی‌ها به‌دست می‌آید. این مفهوم معمولاً در صنایع سرمایه‌گذاری و سهام‌گذاری مورد استفاده قرار می‌گیرد تا ارزش واقعی دارایی‌های یک شرکت را نمایش دهد.

۶- ارزش تسویه‌ای

این روش ارزش‌گذاری به ما نشان می‌دهد که در صورتی که شرکت منحل شود و دارایی‌های آن به وجه نقد تبدیل شوند، چه مقدار ارزش برای سهامداران و مالکان شرکت ایجاد می‌شود.

مفهوم ارزش تسویه‌ای سهام به معنای مبلغی است که پس از کسر بدهی‌های شرکت از دارایی‌ها باقی می‌ماند و به طور منطقی، باید به سهامداران پرداخت شود. در واقع، این مبلغ نمایان‌گر ارزش دارایی‌های شرکت در حالت منحل شدن و تبدیل به وجه نقد است.

اگر بدهی‌ها بیشتر از دارایی‌های نقدی شرکت باشند، ارزش تسویه‌ای منفی خواهد بود و سهامداران هیچ مبلغی دریافت نخواهند کرد. این روش به ما اجازه می‌دهد تا تخمین بزنیم که در صورت تصمیم به انحلال و تبدیل دارایی‌ها به وجه نقد، چه مقدار از ارزش به سهامداران تعلق خواهد گرفت و از چه مقدار از ارزش برای پرداخت بدهی‌ها استفاده خواهد شد.

ارزیابی براساس دیدگاه سودآوری شرکت

یکی دیگر از انواع روش های ارزش‌گذاری سهام شرکتها، ارزیابی بر اساس سودآوری شرکت است. این روش ارزش گذاری سهام به دو صورت انجام می شود:

1. ارزش ذاتی سهام
2. ارزش گذاری سهام بر مبنای P/E

۱- ارزش ذاتی سهام

ارزش ذاتی سهام، به ارزش واقعی و حقیقی یک سهم در یک شرکت اشاره دارد که بر اساس تحلیل دقیق و کاملی از ابعاد مختلف شرکت و عوامل تأثیرگذار بر کسب‌وکار آن تعیین می‌شود. این ارزش بر مبنای تخمین‌ها، پیش‌بینی‌ها و اطلاعات مالی و عملکرد شرکت در آینده محاسبه می‌شود.

در تعیین ارزش ذاتی سهام، عوامل مهمی مانند سودآوری فعلی و آینده شرکت، نرخ رشد، توقعات بازدهی سرمایه‌گذاری، محصولات و خدمات شرکت، ریسک‌های مرتبط با کسب‌وکار، رقابت‌ها، شرایط بازار و سایر عوامل اقتصادی مدنظر قرار می‌گیرند. این روش ارزش‌گذاری اصولاً تلاش می‌کند تا از طریق محاسبه توقعات نقدی آینده و بررسی عوامل موثر بر سودآوری و ارزش کسب‌وکار، ارزش واقعی سهام را تخمین بزند.

در این روش، ارزش ذاتی سهام بیشتر به عنوان یک ارزش مفهومی و تحلیلی برای سهام مورد نظر در نظر گرفته می‌شود و ممکن است با قیمت بازار متفاوت باشد. تفاوت میان ارزش ذاتی و قیمت بازار به دلیل تأثیرات عوامل نامحدودی که بر قیمت‌گذاری در بازار مؤثر هستند، به وجود می‌آید.

۲- ارزش گذاری سهام بر مبنای P/E

روش P/E یا نسبت قیمت به سود (Price-to-Earnings Ratio) یکی از معیارهای مهم و پراستفاده در ارزش‌گذاری سهام شرکت‌ها است. روش ارزش گذاری سهام بر مبنای P/E با محاسبه نسبت بین قیمت یک سهم به سود هر سهم در یک دوره زمانی مشخص، تصویری از ارزش سهم و تعامل میان قیمت و سود شرکت ارائه می‌دهد.

فرمول محاسبه P/E به صورت زیر است:

P/E=سود هر سهم/قیمت یک سهم​

در روش ارزش گذاری سهام بر مبنای P/E، قیمت یک سهم توسط بازار تعیین می‌شود و سود هر سهم از گزارش‌های مالی شرکت در دوره مشخصی استخراج می‌شود. این نسبت نشان دهنده چند برابر بودن قیمت یک سهم نسبت به سود تولید شده در آن دوره زمانی است. بطور کلی، افزایش P/E ممکن است نشانگر توقعات بهتر برای سودآوری آینده یا افزایش اقبال سرمایه‌گذاران نسبت به سهام شرکت باشد.

به‌طور معمول، P/E برای شرکت‌هایی که در حال رشد هستند بیشتر از متوسط صنعتی است و برای شرکت‌هایی که در دوره‌های رکودی قرار دارند کمتر از متوسط صنعتی است. این نسبت می‌تواند بر اساس توقعات بازار، عملکرد شرکت، نقض‌های مالی، شرایط اقتصادی و عوامل دیگر تغییر کند.

ارزیابی براساس معیارهای مقایسه‌ای

ارزیابی براساس معیارهای مقایسه‌ای یکی دیگر از انواع روش های ارزش‌گذاری سهام است. در این روش از ضرایب استفاده می شود. در مواقعی که ارزش‌گذاری یک شرکت یا سهام آن به وسیله متغیرهای مالی و عملکردی مستقیماً مشکلاتی ایجاد کند، از ضرایب به عنوان یک ابزار مقایسه‌ای استفاده می‌شود. ضرایب نسبت‌هایی هستند که ارتباط بین ارزش بازار یک شرکت (یا سهام آن) و متغیرهای مالی، عملکردی یا ارزشی دیگری از شرکت برقرار می‌کنند. این ضرایب نقطه تقاطع بین اطلاعات بازار و اطلاعات مالی شرکت را نشان می‌دهند و می‌توانند به عنوان ابزاری برای ارزش‌گذاری در دسترسی‌هایی که اطلاعات دقیق و کاملی در دسترس نیستند، مفید باشند.

در روش ارزش‌گذاری مبتنی بر معیارهای مقایسه‌ای، فرآیند ارزش‌گذاری یک دارایی به شرح زیر است:

1. انتخاب ضریب قیمت: ابتدا یک ضریب قیمت مناسب برای ارزش‌گذاری دارایی مورد نظر انتخاب می‌شود. این ضریب معمولاً از نسبت‌های مالی یا عملکردی مشابه در صنعت یا بازار مشخص می‌شود.
2. برآورد ضریب قیمت برای شرکت: با استفاده از ضریب قیمت انتخابی، ضریب قیمت مورد نظر برای شرکت مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. این مقدار معمولاً با توجه به اطلاعات مالی و عملکردی شرکت محاسبه می‌شود.
3. مقایسه با شاخص‌ها یا دارایی‌های مشابه: برای ارزش‌گذاری دارایی، میانگین یا میانه مقادیر گذشته یا ارقام مالی و عملکردی از شرکت مورد نظر، شرکت‌های فعال در همان صنعت یا بخش بازار مورد نظر انتخاب می‌شوند. این شرکت‌ها به عنوان دارایی‌های محک مورد استفاده قرار می‌گیرند.
4. محاسبه ضریب قیمت محک: با استفاده از اطلاعات مالی و عملکردی از شرکت‌های محک، ضریب قیمت محک محاسبه می‌شود. این مقدار نشان‌دهنده متوسط یا میانگین ضرایب قیمت شرکت‌های مشابه است.
5. مقایسه: در این مرحله، ضریب قیمت برآوردشده برای شرکت مورد نظر با ضریب قیمت محک مقایسه می‌شود.

در نهایت، این روش به ارزش‌گذاری از طریق مقایسه قیمت دارایی مورد نظر با دارایی‌های مشابه و معیارهای مشخصی که با ارزش‌گذاری مورد استفاده هستند، منجر می‌شود. این روش به خصوص زمانی مفید است که اطلاعات دقیق و کامل در دسترس نباشد و ارزش‌گذاری با استفاده از دیگر روش‌ها مشکل باشد.

ارزیابی براساس جریان های نقدی تنزیلی

به طور کلی ارزش‌گذاری مبتنی بر جریان‌های نقدی تنزیلی (DCF) یکی از مهم‌ترین انواع روش های ارزشگذاری سهام و فرصت‌های سرمایه‌گذاری است. این روش تحلیلی با استفاده از تخمین جریان‌های نقدی آزاد آتی و تنزیل آنها، ارزش کنونی یک دارایی، شرکت یا پروژه را تعیین می‌کند و میزان جذابیت یا عدم جذابیت یک فرصت سرمایه‌گذاری را ارزیابی می‌کند. به طور خاص، این روش به تحلیل تمامی جریان‌های نقدی آینده که از یک فرصت سرمایه‌گذاری به دست می‌آید، می‌پردازد و با تخمین زدن ارزش حاصل از آن جریان‌ها، ارزش کلی فرصت سرمایه‌گذاری را محاسبه می‌کند.

اگر ارزش کلی که به‌دست می‌آید از طریق تحلیل جریان‌های نقدی تنزیلی، بیشتر از هزینه سرمایه‌گذاری فعلی باشد، این نشان‌دهنده این است که فرصت سرمایه‌گذاری موردنظر جذابیت دارد و ممکن است به‌عنوان یک فرصت مناسب برای سرمایه‌گذاری در نظر گرفته شود. این روش به دلیل دقت و کامل بودن تحلیل‌هایش، به‌ویژه در مواردی که جزئیات دقیقی از جریان‌های نقدی آتی موجود باشد، به عنوان یکی از روش‌های معتبر ارزش‌گذاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ارزش‌گذاری سهام بر اساس جریان های نقدی تنزیلی با روش های مختلفی انجام می شوند:

1. تنزیل جریان‌های نقدی آزاد با میانگین موزون هزینه سرمایه
2. تنزیل جریان‌های نقدی حقوق صاحبان سهام با نرخ بازده مورد انتظار سهام
3. تنزیل جریان‌های نقدی سرمایه با میانگین موزون هزینه سرمایه پیش از کسر مالیات
4. ارزش فعلی تعدیل شده (APV)
5. تنزیل جریان‌های نقدی آزاد شرکت با نرخ بازده مورد انتظار دارایی‌ها به دلیل ریسک تعدیل‌شده
6. تنزیل جریان‌های نقدی حقوق صاحبان سهام با نرخ بازده مورد انتظار دارایی‌ها و به دلیل ریسک تعدیل‌شده
7. تنزیل سود اقتصادی با نرخ بازده مورد انتظار سهامداران شرکت
8. تنزیل ارزش افزوده اقتصادی با میانگین موزون هزینه سرمایه شرکت
9. تنزیل جریان‌های نقدی آزاد با نرخ بهره بدون ریسک و به دلیل نرخ بهره بدون ریسک تعدیل‌شده
10. تنزیل جریان‌های نقدی حقوق صاحبان سهام با نرخ بهره بدون ریسک و به دلیل نرخ بهره بدون ریسک تعدیل‌شده

۵. جمع بندی

ارزش گذاری سهام عادی یک موضوع کلیدی در حوزه مالی و سرمایه‌گذاری است که به تخمین ارزش واقعی یک شرکت یا دارایی بازار پرداخته و ابزاری برای تصمیم‌گیری در خصوص سرمایه‌گذاری و انتقال مالکیت در بازار سهام فراهم می‌کند. در فرآیند ارزش‌گذاری سهام، از روش‌ها و معیارهای متنوعی استفاده می‌شود که هدف آنها تعیین ارزش واقعی یک شرکت یا دارایی است. روش های مختلفی برای ارزشگذاری سهام شرکتها یا ارزیابی قیمت سهام وجود دارد. در این مقاله نحوه ارزش گذاری سهام شرکت با این روش ها را بررسی کردیم.