تحلیل علل و پیامدهای رکود تورمی در بازارهای مالی

رکود تورمی به زبان ساده یکی از پدیده‌های اقتصادی پیچیده و چالشی است که تأثیرات بسیار گسترده‌ای بر اقتصاد و بازارهای مالی دارد. در این مقاله، ما به بررسی این مورد خواهیم پرداخت که مفهوم رکود تورمی stagflation چیست؟ و تأثیرات آن بر اقتصاد، بازارهای مالی، و سرمایه‌گذاری‌ها چیست؟ همچنین، راه های مقابله با رکود تورمی که سرمایه‌گذاران و دولت‌ها می‌توانند اتخاذ کنند، مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد.

رکود تورمی به عنوان یک چالش تورمی در دوران رکود اقتصادی با توجه به تضاد در اهداف تورم و رشد اقتصادی، نیازمند راهکارهای خاص و تدابیر دقیقی برای مدیریت و کنترل آن می‌باشد. این مقاله به بررسی علل و تأثیرات رکود تورمی و مسائل مرتبط با آن می‌پردازد تا به خوانندگان اطلاعات لازم برای اتخاذ تصمیمات بهینه در سرمایه گذاری در شرایط رکود تورمی را فراهم آورد.

آموزش رایگان ارز دیجیتال در نیم ساعت

همین الان با وارد کردن اطلاعات خود در فرم، دوره آموزش ارز دیجیتال را به صورت رایگان دریافت کرده و 10/000 تومان شارژ هدیه دریافت نمایید.

رمز عبور موقت همان شماره موبایل خواهد بود

ثبت نام فوری و دریافت دوره رایگان

1. مفهوم رکود تورمی stagflation چیست؟

مفهوم رکود تورمی (Stagflation) به وضعیتی اشاره دارد که در آن دو ویژگی اقتصادی مهم، یعنی رکود (stagnation) و تورم (inflation) به صورت همزمان و در عین حال غیرمعمول در اقتصاد رخ می‌دهد. این وضعیت به طور معمول در اقتصاد‌ها به‌صورت ناگهانی و ناشی از عوامل متعددی رخ می‌دهد.

رکود تورمی به زبان ساده وضعیتی اقتصادی است که در آن همزمان با افزایش ناپایدار قیمت‌ها (تورم)، کاهش یا توقف رشد اقتصادی (رکود) رخ می‌دهد. این وضعیت معمولاً نتیجه عوامل مختلفی می‌شود و به طور غیرمعمول رخ می‌دهد.

مفهوم رکود تورمی اولین بار در سال 1965 توسط یک سیاستمدار انگلیسی به نام Iain Macleod معرفی شد. همانطور که گفته شد، رکود تورمی ترکیبی از رکود (stagnation) و تورم (inflation) است:

• رکود (stagnation):

رکود (Stagnation) وضعیتی در اقتصاد است که به معنای کاهش یا توقف رشد اقتصادی می‌باشد. در این وضعیت، اقتصاد یک کشور یا منطقه به طور نسبی دچار رکود شده و نرخ رشد اقتصادی کاهش می‌یابد یا به صفر می‌رسد. این معمولاً با کاهش تولید، افزایش بیکاری، کاهش درآمد و تضعیف فعالیت‌های اقتصادی همراه است.

• تورم (inflation):

تورم (Inflation) پدیده‌ای در اقتصاد است که به افزایش عمده و پایدار قیمت‌ها در یک بازه زمانی معین اطلاق می‌شود. این افزایش قیمت‌ها به معنای کاهش ارزش پول و کاهش قدرت خرید مردم است و به طور معمول درصدی از تغییر در قیمت‌ها را نشان می‌دهد. به عبارت دیگر، تورم به افزایش نرخ تغییر میانگین قیمت‌ها از یک دوره به دوره دیگر اشاره دارد.

رکود تورمی چگونه اندازه گیری می شود؟

رکود تورمی را می‌توان به وسیله اندازه‌گیری متغیرهایی همچون نرخ تورم و نرخ بیکاری در یک اقتصاد اندازه گیری کرد. از میان معیارهای متداول برای اندازه‌گیری تورم، شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) یکی از مهمترین و پراستفاده‌ترین است. CPI متوسط وزن‌دهی‌شده هزینه محصولات و خدمات پایه‌ای را اندازه‌گیری کرده و تغییرات قیمت‌های این محصولات و خدمات را در طول زمان نشان می‌دهد. این شاخص برای ارزیابی تغییرات تورم و تاثیر آن بر هزینه‌های زندگی مصرف‌کنندگان بسیار مفید است.

علاوه بر این، نرخ بیکاری نیز مهمترین معیار برای اندازه‌گیری وضعیت بازار کار و اشتغال در یک اقتصاد است. ترکیب این دو معیار، به‌عنوان شاخص فلاکت یا Misery Index شناخته می‌شود، و نمایانگر وضعیت اقتصادی و اجتماعی در شرایط رکود تورمی می‌باشد. افزایش شاخص فلاکت نشان‌دهنده وضعیت نامطلوب‌تر اقتصادی و اجتماعی است.

تاثیر رکود تورمی بر اقتصاد

درباره تاثیر رکود تورمی بر اقتصاد باید گفت که این وضعیت نادر که همزمان با رکود اقتصادی و افزایش تورم رخ می‌دهد، می‌تواند اثرات نامطلوبی بر اقتصاد داشته باشد. از جمله تأثیرات آن می‌توان به کاهش تولید و افزایش بیکاری، کاهش توان خرید مردم و افزایش هزینه‌ها اشاره کرد. دولت‌ها و بانک‌های مرکزی در مواجهه با این وضعیت باید تلاش کنند تا با استفاده از سیاست‌های اقتصادی مناسب، تورم را کنترل کرده و رشد اقتصادی را تحریک نمایند.

رکود تورمی می‌تواند سرمایه‌گذاران را نیز تحت تأثیر قرار دهد. به دلیل عدم پیش‌بینی آسان ترکیبی از رکود و تورم، سرمایه‌گذاران علاقه‌مند به پناهگاه‌های مختلف برای حفظ ارزش دارایی‌های خود می‌شوند؛ این ممکن است به کاهش اعتماد و استحکام بازارهای مالی منجر شود. در مجموع، تأثیرات رکود تورمی می‌تواند به شدت چالشی برای اقتصاد باشد و نیاز به استراتژی‌های دقیق و مدیریت اقتصادی مؤثر دارد.

آموزش رایگان بورس

همین الان با وارد کردن اطلاعات خود در فرم، دوره آموزش بورس را به صورت رایگان دریافت نمایید.

رمز عبور موقت همان شماره موبایل خواهد بود

ثبت نام فوری و دریافت دوره رایگان

2. تفاوت تورم و رکود تورمی

تفاوت اصلی بین تورم و رکود تورمی در نحوه و ترکیب این دو عامل در اقتصاد و تأثیرات آن‌ها است:

1. تورم (Inflation):
   • تورم به افزایش عمومی در سطح قیمت‌ها در یک بازه زمانی خاص اشاره دارد. در واقع، تورم نشان‌دهنده از افزایش نسبی و مداوم قیمت‌های مصرفی و خدماتی است.
   • تورم معمولاً به عنوان ازدیاد پول در چرخه اقتصادی، کاهش ارزش پول، و افزایش تقاضا نسبت به عرضه توصیف می‌شود.
   • این می‌تواند تأثیرات مختلفی بر جامعه داشته باشد، از جمله کاهش قدرت خرید مردم و افزایش نرخ بهره به منظور کاهش تورم.
2. رکود تورمی (Stagflation):
   • رکود تورمی وقوع تورم همزمان با کاهش رشد اقتصادی یا حتی رکود اقتصادی را نشان می‌دهد. این به این معنی است که در این شرایط تورم ادامه دارد، اما اقتصاد کلان دچار رکود شده یا رشد بسیار کمی دارد.
   • این وضعیت نسبت به دیگر تورم‌ها چالش‌برانگیزتر است، زیرا افزایش تورم همچنان ادامه دارد، اما افزایش درآمد و تولید بسیار محدود است.
   • اغلب رکود تورمی با افزایش بیکاری، کاهش تولید، و افزایش نرخ بهره همراه است. این وضعیت می‌تواند برای سیاست‌گذاران و سرمایه‌گذاران چالشی باشد.

به طور خلاصه، تورم به افزایش قیمت‌ها می‌پردازد، در حالی که رکود تورمی ترکیبی از تورم و کاهش رشد اقتصادی است. این وضعیت معمولاً نشان‌دهنده مشکلاتی در اقتصاد است و سیاست‌گذاران را به دنبال راه‌حل‌های مناسب برای مدیریت آن می‌کند.

پکیج آموزش ارز دیجیتال

در پکیج آموزش ارز دیجیتال قدم به قدم همراه با پشتیبان اختصاصی خود به ۱.مقدمات و اصطلاحات ارز دیجیتال ۲.نحوه تحلیل فاندامنتال، کیف پول ها و صرافی ها ۳.الگوهای نموداری و پرایس اکشن و اندیکاتورها و استراتژی‌های معاملاتی مسلط ...

%50 تخفیف

5.000.000 تومان

2.500.000 تومان

بررسی و خرید دوره

3. تفاوت رکود تورمی و اقتصادی

تفاوت‌های معمول بین رکود تورمی (stagflation) و رکود اقتصادی (recession) به عنوان دو وضعیت مختلف در اقتصاد عبارتند از:

1. تولید:
   • در رکود تورمی، سرعت تولید ممکن است کاهش یابد یا در بعضی موارد بدون تغییر باقی بماند.
   • در مقابل، در رکود اقتصادی، معمولاً میزان تولید (ناخالص ملی) کاهش می‌یابد، که می‌تواند منجر به کاهش بیکاری و کمبود تقاضا شود.
2. تورم:
   • رکود تورمی همیشه با افزایش نسبی قیمت‌ها یا تورم همراه است. این به معنای افزایش مستمر و مداوم قیمت‌ها در بازه زمانی خاص است.
   • در رکود اقتصادی، اغلب تورم کاهش می‌یابد یا حتی به شکل تورم منفی یا کاهش قیمت‌ها (کاهش تورم) به وقوع می‌پیوندد. این امر به دلیل کمبود تقاضا و کاهش سودآوری شرکت‌ها و فعالیت‌ها می‌باشد.
3. شیوه وقوع:
   • رکود اقتصادی پدیده متداول‌تری در اقتصادها است و به صورت معمول در سیکل‌های اقتصادی رخ می‌دهد.
   • رکود تورمی نسبت به رکود اقتصادی کمتر متداول بوده و معمولاً وقوع آن پیچیده‌تر و نادرتر است.
4. مدیریت:
   • رکود اقتصادی معمولاً می‌تواند با استفاده از ابزارهای متداول اقتصاد کلان مدیریت شود، مانند تنظیم نرخ بهره یا افزایش هزینه‌های دولتی برای تحریک تقاضا.
   • در مقابل، ابزارهای معمول مدیریت رکود اقتصادی در مواجهه با رکود تورمی ناکارآمد هستند و به دلیل ترکیب نامعمول تورم و رکود، به سیاست‌گذاران چالش‌برانگیزتر می‌آیند.

در مجموع، رکود تورمی و رکود اقتصادی دو مفهوم مختلف هستند که در آنها تورم و تولید به نحوی ترکیب شده‌اند که وضعیت‌های متفاوتی را در اقتصاد ایجاد می‌کنند. هرکدام از این وضعیت‌ها نیازمند راهکارها و سیاست‌های متفاوتی برای مدیریت آنها هستند.

بهترین سرمایه گذاری در زمان رکود تورمی چیست؟

در شرایط رکود تورمی، انتخاب بهترین راه‌های سرمایه‌گذاری می‌تواند کار چالشی باشد. تورم معمولاً ارزش پول را کاهش می‌دهد و اثرات آن را در انواع دارایی‌ها حس می‌کنید. در این شرایط، تنظیم پرتفوی‌ی سرمایه‌گذاری به معامله با تورم و افزایش نرخ‌های بهره و ارزش کاهش‌یافته پول نیاز دارد. در اینجا چند گزینه برای سرمایه گذاری در شرایط رکود تورمی ارائه شده است:

1. سرمایه‌گذاری در سرمایه‌گذاری‌های مالی معقول: در این شرایط، به دنبال انتخاب سرمایه‌گذاری‌های مالی بگردید که به شما بازده مناسبی ارائه می‌دهند و با تورم رقابت می‌کنند. از جمله:
   • اوراق قرضه دولتی: برخی از کشورها اوراق قرضه دولتی با نرخ بهره مثبت و پایدار ارائه می‌دهند که به عنوان یک سرمایه‌گذاری ایمن در شرایط تورم مناسب هستند.
   • سهام: برخی سهام شرکت‌ها ممکن است در شرایط تورم رشد کنند، به ویژه اگر این شرکت‌ها قدرت افزایش قیمت‌ها را داشته باشند و تورم قیمت‌های محصولات و خدمات را به مشتریان منتقل کنند.
   • سرمایه‌گذاری در محصولات ارزش‌پذیر: ممکن است به سرمایه‌گذاری در محصولاتی نظیر طلا، نقره، مس و دیگر محصولات ارزش‌پذیر فکر کنید که معمولاً با افزایش تورم ارزش خود را حفظ می‌کنند.
2. سرمایه‌گذاری در ملک و مستغلات: بازار ملک و مستغلات ممکن است در شرایط تورم عملکرد خوبی داشته باشد. ارزش ملک‌ها و مستغلات معمولاً با تورم افزایش می‌یابد. با درنظر گرفتن نرخ‌های بهره پایدار، سرمایه‌گذاری در املاک مسکونی یا تجاری می‌تواند به عنوان یک راه برای حفظ ارزش پول باشد.
3. سرمایه‌گذاری در کالاها: سرمایه گذاری در کالاهایی نظیر نفت، گاز، طلا و محصولات کشاورزی می تواند بهترین سرمایه گذاری در زمان رکود تورمی باشد. این کالاها معمولاً با افزایش تورم ارزش می‌یابند و می‌توانند به عنوان پوشش در مقابل تورم عمل کنند.
4. مطالعه و پژوهش در مورد رمزارزها: برخی افراد به عنوان راهی برای حفظ ارزش پول در شرایط تورم به رمزارزها نظیر بیت‌کوین و دیگر ارزهای دیجیتال نگاه می‌کنند. این ارزها معمولاً کمتر تحت تأثیر تورم قرار می‌گیرند و به عنوان یک ابزار پوشش در مقابل تورم در نظر گرفته می‌شوند.

نکته: سرمایه‌گذاری در هر دارایی با ریسک‌پذیری و نیازهای مالی شما مرتبط است. همچنین، مهم است که توجه به تنوع در پرتفوی‌ی سرمایه‌گذاری داشته باشید تا ریسک‌های مختلف مدیریت شوند. توصیه‌های مالی خود را با یک مشاور مالی مطرح کنید و تصمیمات خود را بر اساس موقعیت شخصی و اهداف سرمایه‌گذاری خود اتخاذ کنید.

علل وقوع رکود تورمی می‌توانند بسیار متنوع باشند و به شرایط خاص هر زمان و مکان بستگی دارند. در کل، رکود تورمی زمانی رخ می‌دهد که هم‌زمان قدرت خرید پول کاهش یابد و همچنین سرعت اقتصاد و عرضه کالاها و خدمات نیز کاهش پیدا کند. به عبارت دیگر، این پدیده با کاهش رشد اقتصادی و افزایش تورم همراه است. برخی از علل و عوامل ممکن برای بروز رکود تورمی عبارتند از:

1. تعارض سیاست‌های پولی و مالی: سیاست‌های پولی و مالی تأثیر زیادی بر رکود تورمی دارند. اگر سیاست‌های پولی (مثل افزایش نرخ بهره) با سیاست‌های مالی (مثل کاهش هزینه‌های مصرفی) تعارض داشته باشند، این ممکن است به افزایش تورم و کاهش رشد اقتصادی منجر شود.
2. معرفی ارز فیات: ارزهای فیات معمولاً باعث تسهیل تولید پول توسط بانک‌های مرکزی می‌شود. این امر می‌تواند به افزایش تورم منجر شود.
3. شوک‌های عرضه (Supply Shock): شوک‌های ناگهانی در عرضه مواد اولیه مانند انرژی و مواد غذایی می‌توانند قیمت‌ها را افزایش دهند و به تورم منجر شوند. به عنوان مثال، افزایش ناگهانی قیمت نفت باعث افزایش هزینه‌های حمل و نقل شده و هزینه‌های تولید کالا و رساندن آن به دست مصرف‌کننده را را افزایش می دهد.
4. افزایش هزینه‌های تولید: افزایش هزینه‌های تولید کالاها و خدمات نیز می‌تواند تورم را افزایش دهد. افزایش هزینه‌های انرژی، حمل و نقل، و دیگر هزینه‌های تولید ممکن است به مصرف‌کنندگان منتقل شوند و قیمت‌ها را افزایش دهند.
5. تعرض به اقتصادهای جهانی: تغییرات در بازارهای جهانی می‌توانند تأثیرات جدی بر رکود تورمی داشته باشند. تغییرات در نرخ ارز، قیمت‌های نفت، و تجارت بین‌المللی ممکن است به تورم تأثیر بگذارند.

در کل، رکود تورمی یک پدیده پیچیده است و علل آن می‌توانند ترکیبی از عوامل مختلف باشند. تحلیل دقیق تأثیرات این عوامل و ارتباطات بین آنها برای درک بهتر این پدیده ضروری است.

6. راه های مقابله با رکود تورمی

مقابله با رکود تورمی نیاز به ترکیب متعددی از سیاست‌های مالی و پولی دارد. در زیر به برخی از راه‌های مهم مقابله با رکود تورمی اشاره شده است:

1. تنظیم نرخ بهره: بانک مرکزی می‌تواند نرخ بهره را تنظیم کند تا تأثیری بر روی تورم بگذارد. افزایش نرخ بهره معمولاً منجر به کاهش تورم می‌شود، زیرا افزایش هزینه قرض‌گرفتن برای مصرف‌کنندگان و کسب‌وکارها، تقاضا را کاهش می‌دهد. این یک راه‌کار پولی برای مقابله با تورم است.
2. سیاست‌های مالی: دولت می‌تواند با کاهش هزینه‌های دولتی و افزایش مالیات تقاضای کلان را کاهش دهد. این سیاست‌های مالی می‌توانند تورم را کاهش دهند. همچنین، دولت می‌تواند سرمایه‌گذاری در پروژه‌های عمرانی و توسعه‌ای را افزایش دهد تا تولید را افزایش داده و بیکاری را کاهش دهد.
3. تنظیم میزان عرضه پول: بانک مرکزی می‌تواند میزان عرضه پول را تنظیم کند. در شرایط تورمی، کاهش عرضه پول یا تاخیر در افزایش آن می‌تواند تورم را کاهش دهد. این راه‌کار پولی است.
4. مذاکرات حقوقی: در برخی موارد، قوانین کاری و توافقات حقوقی ممکن است عوامل اصلی افزایش هزینه‌ها و درنتیجه تورم باشند. مذاکرات برای تغییر این توافقات و تخصیص مجدد منابع مالی می‌توانند در مقابله با تورم مفید باشند.
5. تنظیم قیمت‌ها: در شرایط تورمی، دولت می‌تواند تنظیم قیمت‌های بعضی کالاها و خدمات را انجام دهد تا تورم را کاهش دهد. این روش به عنوان تنظیم قیمت‌ها یا کنترل قیمت‌ها شناخته می‌شود.
6. توسعه سیاست‌های محافظتی: از سویی دیگر، توسعه سیاست‌های محافظتی برای کسب‌وکارها و مصرف‌کنندگان می‌تواند تأثیر تورم را کاهش دهد. این شامل استفاده از مواد اولیه بیشتر از داخل کشور، تقلیل در تکالیف ورودی و تنظیم قیمت‌ها توسط دولت می‌شود.

تاثیرگذاری این راه‌کارها بستگی به شرایط مخصوص هر کشور و بازار دارد، و به طور ترکیبی و تعاملی ممکن است برای مقابله با تورم از آنها استفاده شود. همچنین، توجه به تورم در طراحی سبد سرمایه‌گذاری و مدیریت مالی نیز بسیار مهم است تا سرمایه‌گذاران بتوانند اثرات تورم را مدیریت کرده و از فرصت‌های موجود در بازار بهره‌برداری کنند.

7. راهکارهای خروج از رکود تورمی

برای خروج از رکود تورمی، دولت‌ها و بانک‌های مرکزی می‌توانند اقدامات مختلفی را اتخاذ کنند. در زیر به برخی از این راهکارهای خروج از رکود تورمی اشاره شده است:

1. سیاست‌های پولی:
   • تنظیم نرخ بهره: بانک‌های مرکزی می‌توانند نرخ بهره را تنظیم کنند. افزایش نرخ بهره ممکن است تورم را کاهش دهد، زیرا افزایش هزینه اقتراض می‌تواند موجب کاهش تقاضا و کاهش قیمت‌ها شود.
   • تغییر نرخ ارز: تغییر نرخ ارز نیز می‌تواند تورم را متوقف کند. اگر ارز ملی ارزش خود را از دست بدهد، واردات گران‌تر می‌شوند و این ممکن است منجر به افزایش قیمت‌ها شود.
2. سیاست‌های مالی:
   • افزایش مالیات: دولت می‌تواند مالیات‌ها را افزایش دهد تا تقاضای مصرف‌کنندگان را کاهش دهد و در نتیجه تورم را کاهش دهد.
   • کاهش هزینه‌های دولتی: کاهش هزینه‌های دولتی و خودداری از چاپ پول اضافی می‌تواند به مدیریت تورم کمک کند.
3. تنظیمات اقتصادی:
   • تنظیمات مرتبط با تأمین کالاها و خدمات: دولت‌ها می‌توانند توزیع کالاها و خدمات را تنظیم کرده و تخصیص منابع را کنترل کنند تا تورم را مدیریت کنند.
   • افزایش تولید: ترویج تولید و ایجاد اشتغال می‌تواند به تعادل عرضه و تقاضا کمک کند و تورم را کاهش دهد.
4. سیاست‌های تولید و اشتغال:
   • تحریک تولید و اشتغال: توسعه بخش‌های تولیدی و اشتغالزا، ایجاد فرصت‌های شغلی و تقویت تولید ملی می‌تواند به افزایش تقاضا و کاهش بیکاری منجر شود.
5. تعهد به تورم پایین:
   • اعلام تعهد به تورم پایین توسط بانک مرکزی یا دولت می‌تواند تورم را کنترل کند. این اعلام تعهد به معنای آن است که بانک مرکزی یا دولت تصمیم دارند تا تورم به یک نرخ خاص کنترل شود و اقتصاد پایداری را حفظ کند.

توجه داشته باشید که ترکیبی از این راهکارها ممکن است برای مدیریت رکود تورمی موثر باشد. همچنین، عواملی نظیر شرایط اقتصادی و سیاست‌های دولتی نقش مهمی در موفقیت این راهکارها ایفا می‌کنند.

8. تاثیر رکود تورمی stagflation در بازارهای مالی

رکود تورمی (Stagflation) یک وضعیت اقتصادی است که در آن تورم و رکود به‌طور همزمان رخ می‌دهند. این امر باعث پیچیده شدن مسائل اقتصادی می‌شود و تأثیرات گسترده‌ای را بر بازارهای مالی دارد. در ادامه، به تاثیر رکود تورمی stagflation در بازارهای مالی پرداخته می‌شود:

1. سهام: در شرایط رکود تورمی، بازار سهام ممکن است به دشواری عمل کند. اغلب بازار سهام در شرایط رکود به دلیل کاهش فروش و سود شرکت‌ها کاهش می‌یابد. افزایش تورم هم ممکن است به تأخیر افت شرکت‌ها در تطبیق با موارد جدید منجر شود. از این رو، سرمایه‌گذاران ممکن است از سهام فاصله بگیرند و به دنبال دارایی‌های معتبر دیگری برای سرمایه‌گذاری باشند.
2. سود نرخ بهره و اوراق قرضه: در شرایط رکود تورمی، بانک‌ها ممکن است نرخ بهره را کاهش دهند تا اقتصاد را تحریک کنند و تورم را کاهش دهند. این ممکن است منجر به کاهش سود اوراق قرضه و سرمایه‌گذاری‌های مرتبط با نرخ بهره شود.
3. ارزها و کالاها: تورم به معنای کاهش ارزش پول ملی است. در شرایط رکود تورمی، ارزهای ملی ممکن است ارزش خود را از دست بدهند و ارزش کالاها و خدمات افزایش پیدا کند. ارزهای دیجیتال ممکن است به عنوان وسیله‌ای برای محافظت از ارزش پول ملی جلب توجه کسانی که در معرض تورم هستند.
4. سرمایه‌گذاری در کالاها: در شرایط رکود تورمی، سرمایه‌گذاران به دنبال کالاهای اقتصادی به عنوان ابزار محافظه‌کاری مالی می‌گردند. این اقتصاد‌ها معمولاً به دنبال سرمایه‌گذاری در کالاهای اساسی نظیر نفت، طلا و غلات می‌باشند. ارزهای دیجیتال ممکن است به عنوان یک روش برای سرمایه‌گذاری در این کالاها مورد توجه قرار گیرند.
5. بورس‌های محلی و خارجی: در شرایط رکود تورمی، بورس‌های مالی ممکن است دچار نوسانات شدید شوند. تأثیرات اقتصادی و نوسانات نرخ ارز ممکن است باعث تغییرات بزرگ در بازارهای مالی شوند.
6. میزان تجارت رمز ارزها: تورم ممکن است به عنوان دلیلی برای افزایش تجارت رمز ارزها و انتقال ارزش مورد استفاده قرار گیرد. ارزهای دیجیتال ممکن است در این شرایط مورد توجه قرار گیرند.
7. رشد ارزش کریپتوکارنسی‌ها: تورم و نقص عرضه پول ملی ممکن است به عنوان عواملی برای رشد ارزش برخی از کریپتوکارنسی‌ها از طریق تقاضا و سرمایه‌گذاری جذاب در دارایی‌های دیجیتال عنوان شوند.