مارجین Margin چیست؟ مزایا و معایب استفاده ار مارجین

در بازارهای مالی، مارجین یکی از ابزارهای قدرتمند است که به سرمایه‌گذاران و تریدرها امکان می‌دهد با استفاده از سرمایه اضافی، حجم معاملات خود را افزایش داده و بهره‌وری سرمایه را بهبود بخشند. این ابزار، بازدهی بالاتر و فرصت‌های سرمایه‌گذاری گسترده‌تر را در اختیار معامله‌گران قرار می‌دهد.

در این مقاله، قصد داریم به بررسی این موضوع بپردازیم که منظور از مارجین margin چیست؟ و کاربرد مارجین در صرافی ها را بیان میکنیم. همچنین اصطلاحات کاربردی در معاملات مارجین مانند کال مارجین شدن، مارجین آزاد، مارجین اولیه و… را بیان کرده و فرق مارجین با فیوچرز و اسپات را شرح میدهیم.

آموزش رایگان ارز دیجیتال در نیم ساعت

همین الان با وارد کردن اطلاعات خود در فرم، دوره آموزش ارز دیجیتال را به صورت رایگان دریافت کرده و 10/000 تومان شارژ هدیه دریافت نمایید.

رمز عبور موقت همان شماره موبایل خواهد بود

ثبت نام فوری و دریافت دوره رایگان

۱. منظور از مارجین چیست؟

مارجین (Margin) در مفهوم تجارت و سرمایه‌گذاری، به معنای وثیقه‌ای است که یک تریدر یا سرمایه‌گذار به عنوان تضمین وجهی به بروکر یا صرافی واریز می‌کند. این وثیقه برای جبران ریسک‌های معاملاتی که تریدر ایجاد می‌کند، استفاده می‌شود. معمولاً، صرافی‌ها این پلتفرم وام‌دهی را بر اساس میزان پوزیشن‌های ترید شده تعیین می‌کنند و آن را به صورت درصدی از ارزش کل پوزیشن نشان می‌دهند. تریدر باید برای تمام معاملات باز خود مقدار مارجین را در نظر بگیرد.

وقتی شما به عنوان تریدر در یک بازار مالی فعالیت می‌کنید، معاملات خود را از طریق یک بروکر یا صرافی انجام می‌دهید. بروکر یا صرافی به شما اجازه می‌دهد تا با استفاده از مارجین، معاملاتی با حجم بیشتری نسبت به سرمایه شما انجام دهید. به عبارت دیگر، شما می‌توانید میزان سرمایه خود را با استفاده از مارجین افزایش دهید.

مقدار مارجینی که هر بروکر تعیین می‌کند، حداکثر میزان اهرمی (Leverage) را مشخص می‌کند که تریدر می‌تواند در حساب معاملاتی خود از آن استفاده کند. با استفاده از اهرم یا لوریج، تریدر می‌تواند با سرمایه اولیه کم، سرمایه بیشتری را به بازار وارد کند. به عبارت دیگر، امکان باز کردن پوزیشن‌های اهرم‌دار با استفاده از مارجین وجود دارد.

استفاده از مارجین اجازه می‌دهد تا با سرمایه کمتر، معاملات بزرگتری را انجام دهید و از اهرم مالی استفاده کنید. اما در عین حال، باید به این نکته توجه داشته باشید که استفاده از مارجین همراه با ریسک بیشتری است. اگر معاملات شما به شکل نامناسبی انجام شود، خسارات بزرگتری نیز به همراه خواهد داشت.

در واقع خرید مارجین یک استراتژی معاملاتی است که به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد با استفاده از سرمایه اضافی، دارایی‌ها را خریداری کنند. با استفاده از این روش، سرمایه‌گذاران می‌توانند با سرمایه اولیه کمتر، حجم معاملات بیشتری را انجام دهند و از قدرت خرید بیشتری بهره‌مند شوند.

در خرید مارجین، سرمایه‌گذار برای خرید دارایی، از سرمایه اولیه خود استفاده می‌کند و مابقی مبلغ لازم برای خرید را به صورت وام از کارگزار مالی دریافت می‌کند. این وام معمولاً بر اساس نسبتی به سرمایه اولیه تعیین می‌شود که به آن مارجین نامیده می‌شود. سرمایه‌گذار باید به صورت منظم بهره‌ای برای استفاده از این وام پرداخت کند.

مارجین به زبان ساده به عنوان یک نوع وثیقه دارای ویژگی‌های زیر است:

1. افزایش حجم معاملات: مارجین به تریدر امکان می‌دهد حجم معاملات خود را افزایش دهد و با سرمایه بیشتری در بازار فعالیت کند.
2. وام در صورت ضرر: تریدر مبلغی را به عنوان وام در اختیار صرافی قرار می‌دهد تا در صورت بروز ضرر، بتواند وام دریافت کرده را بازپرداخت کند.
3. مشارکت در معاملات پرسودتر: با استفاده از مارجین، تریدر می‌تواند در معاملات پرسودتر شرکت کند و بهره‌دهی بیشتری از فرصت‌های سودآور داشته باشد.
4. بدون سررسید: مارجین برای تسویه نیست و تریدر می‌تواند با پرداخت بهره، معاملات خود را به مدت نامحدود باز نگه دارد.
5. معافیت مالیاتی: مارجین معمولاً مشمول مالیات نیست و در بسیاری از کشورها معاف از مالیات است.

معاملات مارجین یا مارجین تریدینگ، نوعی معاملات است که در آن تریدر از مارجین (وثیقه) خود برای انجام معاملات استفاده می‌کند. در این نوع معاملات، تریدر می‌تواند با استفاده از سرمایه بیشتری که از طریق مارجین در اختیار دارد، حجم معاملات خود را افزایش دهد. در اصطلاحات تجارت، معاملات مارجین را معاملات اهرمی (Leveraged trading) نیز می‌نامند. معاملات مارجین به معاملات CFD نیز مشهور است.

با استفاده از مارجین، تریدر می‌تواند با سرمایه کمتری در بازار حضور یابد و حجم معاملات بیشتری را کنترل کند. به طور مثال، اگر یک تریدر سرمایه ۱۰۰۰ دلاری دارد و یک صرافی اجازه می‌دهد از مارجین ۱:۲ استفاده کند، تریدر می‌تواند به جای خرید و فروش با سرمایه ۱۰۰۰ دلار، معاملاتی با سرمایه ۲۰۰۰ دلار انجام دهد.

کاربرد مارجین در صرافی ها

مارجین در صرافی‌ها نقش مهمی را ایفا می‌کند. در صرافی‌ها، مارجین به عنوان وثیقه‌ای که تریدر یا سرمایه‌گذار به صرافی واریز می‌کند، استفاده می‌شود. کاربرد اصلی مارجین در صرافی‌ها عبارت است از:

• معاملات اهرمی (Leveraged Trading): یکی از کاربردهای اصلی مارجین در صرافی‌ها، ممکن‌سازی معاملات اهرمی است. با استفاده از مارجین، تریدران می‌توانند با سرمایه کمتر، معاملات با حجم بیشتری را انجام دهند. به عنوان مثال، با استفاده از مارجین ۱:۱۰، یک تریدر می‌تواند با سرمایه ۱۰،۰۰۰ دلار، معاملاتی با حجم ۱۰۰،۰۰۰ دلار انجام دهد. این به تریدران اجازه می‌دهد سودهای بیشتری را به دست آورند، اما در عین حال، خطرات بیشتری نیز وجود دارد.
• حفاظت از موقعیت (Position Margin): در صرافی‌ها، مارجین می‌تواند برای حفاظت از موقعیت تریدر در بازار استفاده شود. وقتی تریدر یک پوزیشن (موقعیت) باز می‌کند، صرافی ممکن است مارجینی را به عنوان وثیقه برای حفظ و محافظت از آن پوزیشن درخواست کند. در صورتی که قیمت دارایی مورد نظر به سمت معکوس حرکت کند و تریدر بتواند مارجین مورد نیاز را فراهم کند، موقعیت او حفظ می‌شود. در غیر این صورت، ممکن است صرافی پوزیشن را ببندد یا تریدر را به تعهدات مالی مربوطه متوجه کند.
• محاسبه هزینه‌ها (Margin Calculation): مارجین در صرافی‌ها برای محاسبه هزینه‌ها نیز استفاده می‌شود. صرافی‌ها معمولاً هزینه‌هایی مانند کارمزد ترید، کارمزد نگهداری پوزیشن، بهره برداشت (swap) و … را بر اساس مارجین تعیین می‌کنند. به عبارت دیگر، هزینه‌هایی که تریدر باید به صرافی پرداخت کند، به نسبت مارجین و حجم معاملات تعیین می‌شود.

مهم است تریدران قبل از شروع معاملات در صرافی‌ها، قوانین و مقررات مربوط به مارجین را به دقت مطالعه کنند و با شرایط و سیاست‌های هر صرافی آشنا شوند. همچنین، درک صحیح از ریسک‌ها و خطرات مرتبط با مارجین از اهمیت بالایی برخوردار است.

۲. نحوه محاسبه مارجین

محاسبه مارجین برای معاملات مارجین‌ معمولاً براساس سه عامل اصلی انجام می‌شود: حجم معاملات (Trade Size)، اهرم (Leverage)، و درصد مارجین (Margin Percentage). این سه عامل با یکدیگر در رابطه هستند و محاسبه مارجین به وسیله آنها صورت می‌گیرد.

فرمول محاسبه مارجین به صورت زیر است:

مارجین = (حجم معاملات) / (اهرم × درصد مارجین)

حجم معاملات (Trade Size) مقدار کل ارز یا دارایی که تریدر در معامله باز می‌کند را نشان می‌دهد. به عنوان مثال، اگر تریدر یک معامله با حجم 1000 دلار باز کند، حجم معاملات برابر با 1000 دلار است.

اهرم (Leverage) نسبت بین مقدار واحد ارز معامله شده و مارجین مورد نیاز است. به طور معمول، اهرم به صورت نسبتی نمایش داده می‌شود، مانند 1:100، 1:50 و غیره. برای محاسبه مارجین، از مقلوب اهرم استفاده می‌شود. به عنوان مثال، اگر اهرم برابر با 1:50 باشد، مقدار اهرم در فرمول برابر با 50 است.

درصد مارجین (Margin Percentage) نشان دهنده درصدی از حجم معاملات است که به عنوان مارجین لازم برای معامله باید سپرده گذاری شود. معمولاً درصد مارجین توسط بروکر یا صرافی تعیین می‌شود و بر روی پلتفرم نمایش داده می‌شود. برای محاسبه مارجین، از مقدار درصد مارجین استفاده می‌شود. به عنوان مثال، اگر درصد مارجین برابر با 5٪ باشد، مقدار درصد مارجین در فرمول برابر با 0.05 است.

با استفاده از فرمول محاسبه مارجین، می‌توانید مارجین مورد نیاز برای معاملات خود را محاسبه کنید. این محاسبه به شما کمک می‌کند تا به طور دقیق سرمایه لازم برای معامله را تعیین کنید و ریسک مالی خود را بهبود بخشید.

۳. سود و ضرر در معاملات مارجین

در مارجین، میزان سود و ضرر شما به شدت وابسته به عملکرد معاملات شما است. استفاده از مارجین می‌تواند باعث افزایش سود شما در صورت معاملات موفق شود، اما همچنین ممکن است خسارت بزرگی به شما وارد شود در صورتی که معاملات شما به نحوی ناموفق باشند.

با استفاده از مارجین، می‌توانید سود بیشتری را در معاملات خود کسب کنید. زیرا با استفاده از اهرم، شما می‌توانید حجم معاملاتتان را افزایش دهید و در نتیجه سود بیشتری را بدست آورید. اما از طرفی اگر ضرر کنید و میزان ضرر شما از سرمایه اولیه بیشتر شود، در صورتی که موجودی اولیه خود را افزایش ندهید، کارگزار کل موجودی شما را برای تسویه ضرر برداشت خواهد کرد. به این حالت، کال مارجین شدن (Margin Call) یا لیکوئید شدن (Liquidation) حساب می‌گویند. به این ترتیب داشتن مارجین یا استفاده از اهرم در معاملات می‌تواند هم جذاب و سودآور باشد و هم خطرناک.

در معاملات با استفاده از مارجین، سررسید معاملات وجود ندارد و شما می‌توانید تا زمانی که بخواهید و نیاز داشته باشید، معامله خود را باز نگه دارید. این به شما امکان می‌دهد تا در صورت لزوم، به مدت طولانی‌تری معامله خود را ادامه دهید و از تغییرات قیمتی در بازار بهره ببرید.

اما در همین حال، شما همواره باید به مقدار ضرر در معاملاتتان توجه داشته باشید. اگر میزان ضرر شما به اندازه موجودی شما نزدیک می‌شود، باید بسیار مواظب باشید. برای جلوگیری از کال مارجین شدن و در صورتی که از ادامه معامله با ضرر بزرگ خبر دارید و نیاز دارید که معامله خود را باز نگه دارید، می‌توانید با افزایش موجودی اولیه خود ریسک خود را کاهش دهید. افزایش موجودی اولیه می‌تواند شما را قادر سازد تا با مقدار بیشتری از سرمایه‌تان ضرر را تحمل کنید و بتوانید معامله خود را ادامه دهید.

پکیج آموزش ارز دیجیتال

در پکیج آموزش ارز دیجیتال قدم به قدم همراه با پشتیبان اختصاصی خود به ۱.مقدمات و اصطلاحات ارز دیجیتال ۲.نحوه تحلیل فاندامنتال، کیف پول ها و صرافی ها ۳.الگوهای نموداری و پرایس اکشن و اندیکاتورها و استراتژی‌های معاملاتی مسلط ...

%50 تخفیف

5.000.000 تومان

2.500.000 تومان

بررسی و خرید دوره

۴. اصطلاحات کاربردی در معاملات مارجین (مارجین تریدینگ)

در این قسمت برخی از اصطلاحات کاربردی در معاملات مارجین به زبان ساده را معرفی میکنیم.

مارجین کال چیست؟

کال مارجین (Margin Call) یکی از خطرات احتمالی استفاده از مارجین است. کال مارجین (Margin Call) به موقعیتی اشاره دارد که سطح مارجین (Margin Level) حساب تریدر به حدی کاهش یافته است که دیگر قادر به تحمل ضررهای بیشتر نیست و نیاز به تأمین موجودی اضافی دارد. در این صورت، بروکر (کارگزار) اخطاری به تریدر می‌دهد که سطح مارجین او به حد کال مارجین نزدیک شده است و از او خواستار تأمین موجودی اضافی می‌شود.

سطح کال مارجین در هر بروکر ممکن است متفاوت باشد و توسط آن بروکر مشخص می‌شود. اما در کلیت، کال مارجین به معنی رسیدن سطح مارجین به حدی است که دیگر تریدر قادر به تأمین وجه برای تضمین مارجین مورد نیاز نیست و احتمال بروز خسارت جدی و از دست دادن کل سرمایه وجود دارد.

وقتی کال مارجین رخ می‌دهد، تریدر باید در مقابله با این موقعیت عمل کند. گاهی اوقات، تریدر می‌تواند موجودی اضافی به حساب خود واریز کند تا سطح مارجین را به حالت مناسبی برساند. همچنین، تریدر می‌تواند پوزیشن‌های خود را بسته و ضررهایش را قبل از کال مارجین مدیریت کند. در برخی موارد، بروکر ممکن است به صورت خودکار پوزیشن‌های تریدر را ببندد تا مارجین لازم را تأمین کند و خسارت را کاهش دهد.

از طرف دیگر، بروکرها و کارگزاران نیز به دلایل امنیتی و ریسک‌مدیریتی کال مارجین را اجرا می‌کنند. آنها نمی‌خواهند تا تریدر به موقعیتی برسد که توانایی تأمین مارجین لازم را ندارد و بتواند کل سرمایه‌اش را از دست بدهد. بنابراین، با ارائه اخطار کال مارجین، بروکرها از ریسک بیشتری در پیشگیری از خسارت جدی جلوگیری می‌کنند.

برای جلوگیری از کال مارجین شدن، مهم است که به موقع موجودی حساب خود را بررسی کرده و از سیستم مناسبی برای مدیریت ریسک استفاده کنید. استفاده از تراکم ضرر (Stop Loss) در پوزیشن‌های خود و مدیریت موجودی به خوبی می‌تواند کمک کند تا از رخداد کال مارجین جلوگیری شود. برنامه‌ریزی مناسب برای مدیریت ریسک یکی از عوامل کلیدی برای جلوگیری از کال مارجین شدن است. با مدیریت مؤثر ریسک‌ها، شما می‌توانید ریسک‌های احتمالی را شناسایی کنید، آنها را تحلیل کنید و تدابیری برای کاهش آنها اتخاذ کنید.

لیکوئید شدن

مارجین کال (Margin Call) یک هشدار است که به شما می‌دهد که مقدار اکوییتی (Equity) در حساب مارجین شما به حدی کاهش یافته است که دیگر پول کافی برای پشتیبانی از موقعیت‌های معاملاتی خود ندارید. در واقع، مارجین کال به شما نشان می‌دهد که در معاملات خود ضرر کرده‌اید و برای پوشش این ضررها نیاز به وثیقه بیشتری دارید.

وقتی مارجین کال رخ می‌دهد، شما باید یکی از اقدامات زیر را انجام دهید تا از لیکوئید شدن پوزیشن‌هایتان جلوگیری کنید:

1. کاهش اندازه پوزیشن: می‌توانید اندازه پوزیشن‌هایتان را کاهش دهید تا ریسک خود را کاهش داده و وثیقه کافی برای پشتیبانی از آنها داشته باشید. این کار می‌تواند شامل بستن بخشی از پوزیشن‌ها یا کاهش حجم معاملات باشد.
2. واریز وثیقه بیشتر: می‌توانید مقدار وثیقه در حساب مارجین خود را افزایش دهید. با واریز وثیقه بیشتر، میزان مارجین آزادتان افزایش می‌یابد و احتمال لیکویید شدن پوزیشن‌هایتان کاهش می‌یابد.
3. کاهش لوریج (Leverage): اگر از اهرم بالا استفاده می‌کنید، می‌توانید لوریج خود را کاهش دهید. با کاهش لوریج، میزان مارجین مورد نیاز برای پوزیشن‌هایتان کاهش می‌یابد و میزان وثیقه بیشتری در اختیارتان قرار می‌گیرد.

مارجین آزاد و اکوییتی Equity

مارجین آزاد (Free Margin) به مقدار پول آزاد در حساب معاملاتی اشاره دارد که برای ورود به معاملات جدید قابل استفاده است. برای محاسبه مارجین آزاد، میزان مارجین استفاده شده از اکوییتی (Equity) کم می‌شود. اکوییتی به مجموع موجودی کل حساب شما اشاره دارد، شامل موجودی اولیه، سودها و ضررهای شناور حاصل از معاملات باز می‌شود.

تفاوت اکوییتی با بالانس (Balance) یا موجودی حساب در این است که بالانس به کل مقدار پولی اشاره دارد که در حساب خود سپرده‌گذاری کرده‌اید، شامل مارجین استفاده شده برای پوزیشن‌های باز نیز می‌شود. اما اکوییتی همچنین سود یا ضرر حاصل از پوزیشن‌های باز را نیز در نظر می‌گیرد.

در صورتی که در حساب خود پوزیشن بازی نداشته باشید، مقدار اکوییتی با بالانس برابر خواهد بود؛ زیرا سود یا ضرر حاصل از پوزیشن‌های باز در این صورت وجود ندارد و مارجین آزاد با توجه به مارجین استفاده شده محاسبه نخواهد شد.

به عنوان مثال فرض کنید موجودی حساب 1000 دلار و مارجین CFD 5 درصد داریم. حال یک پوزیشن 8000 دلاری باز میکنیم. بنابراین

• مقدار مارجین 400 دلار (5 درصد از 8000 دلار)
• مقدار مارجین آزاد 600 دلار (Equity – Margin = ۱۰۰۰ – ۴۰۰ = ۶۰۰)

اگر ارزش پوزیشن افزایش پیدا کند و 50 دلار سود کنیم، در این صورت مقدار موجودی حساب و مارجین تغییر نکرده اما مارجین آزاد و اکوییتی افزایش می‌یابد (مقدار مارجین آزاد 650 دلار و اکوییتی 1050 دلار). زیرا باید سود حاصل از پوزیشن‌های باز را نشان دهند.

سطح مارجین یا مارجین لول چیست؟

سطح مارجین (Margin Level) براساس نسبت موجودی واقعی به مارجین استفاده شده محاسبه می‌شود و به صورت درصدی بیان می‌شود. این نسبت به کاربر این امکان را می‌دهد تا بفهمد چه مقدار سرمایه در دسترس برای انجام معاملات بعدی دارد. هر چه سطح مارجین یا مارجین لول بالاتر باشد، کاربر مارجین آزاد بیشتری برای معامله در دسترس دارد.

فرمول محاسبه سطح مارجین به صورت زیر است:

Margin Level = (موجودی واقعی یا اکوییتی / مارجین استفاده شده) * 100

مارجین مورد نیاز (Required Margin) و مارجین استفاده شده (Used Margin)

مارجین مورد نیاز (Required Margin) یا مارجین اولیه، مبلغ وثیقه‌ای است که قبل از باز کردن یک پوزیشن برای آن پوزیشن در نظر گرفته می‌شود. این مبلغ به عنوان وثیقه توسط کارگزاری قفل می‌شود تا معامله‌گر بتواند آن پوزیشن را باز کند. مارجین اولیه براساس نسبت لوریج (Leverage Ratio) مشخص می شود.

برای محاسبه مارجین مورد نیاز یا مارجین اولیه، معامله‌گر باید تفاوت بین ارزش فعلی وثیقه مورد نیاز برای خرید سهام (وثیقه) و ارزش وامی که از طریق مارجین دریافت می‌کند را محاسبه کند. در نتیجه، مارجین مورد نیاز برای باز کردن پوزیشن مشخص می‌شود.

به عنوان مثال، فرض کنید یک معامله‌گر می‌خواهد یک پوزیشن به ارزش 10,000 دلار با اهرم فشار 2 درصدی باز کند. در این صورت، مارجین مورد نیاز برابر با 200 دلار خواهد بود. این مبلغ به عنوان وثیقه توسط کارگزاری قفل می‌شود تا زمانی که پوزیشن باز است. وقتی پوزیشن بسته شود، این مبلغ آزاد شده و برای استفاده در باز کردن پوزیشن‌های جدید در دسترس قرار می‌گیرد.

مارجین استفاده شده (Used Margin) به مبلغی اشاره دارد که برای نگهداری پوزیشن‌های باز شما در حساب معاملاتی وثیقه‌گذاری شده است. این مبلغ مشخص می‌کند که چه مقدار از سرمایه شما برای پوزیشن‌های باز استفاده شده و قفل شده است و دیگر قابل استفاده برای باز کردن پوزیشن‌های جدید نیست.

مارجین نگهداری (Maintenance Margin)

مارجین نگهداری (Maintenance Margin) در واقع حداقل میزان مارجینی است که برای نگهداری یک پوزیشن باز باید در حساب خود داشته باشید. وقتی یک پوزیشن باز می‌کنید، مبلغ مارجین اولیه را به عنوان وثیقه به حساب کارگزاری می‌دهید. اما پس از آن، برای نگهداری پوزیشن در بازار، باید مارجین نگهداری را نیز در حساب خود حفظ کنید. مارجین نگهداری به صورت درصدی از ارزش پوزیشن مشخص می‌شود و معمولاً کمتر از مارجین اولیه است.

هدف از مارجین نگهداری حفاظت از شما و کارگزار در برابر زیان‌های آتی است. با مارجین نگهداری، هر دو طرف معامله باید سرمایه لازم برای پشتیبانی از ضررها را در اختیار داشته باشند. اگر مارجین نگهداری را نتوانید حفظ کنید و پوزیشن شما به سطح مارجین نگهداری برسد، معمولاً پوزیشن ترید شده شما بسته می‌شود، زیرا شما دیگر پولی برای پوشش ضررها ندارید.

مارجین ایزوله و کراس مارجین چیست؟

مارجین ایزوله (Isolated Margin) به مقدار مارجینی اشاره دارد که به یک پوزیشن خاص در حساب شما تخصیص می‌یابد. با استفاده از مارجین ایزوله، شما می‌توانید مارجین مخصوص به هر پوزیشن را مدیریت کنید و از لحاظ ریسک، آن را جداگانه از سایر پوزیشن‌ها بررسی کنید.

وقتی یک پوزیشن با استفاده از مارجین ایزوله لیکویید می‌شود، تنها مارجین مخصوص به آن پوزیشن از حساب شما کم می‌شود و سایر پوزیشن‌ها تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند. این به شما امکان می‌دهد که بخشی از مارجین را که به یک پوزیشن مشخص تخصیص داده‌اید را از دست بدهید، اما سایر پوزیشن‌ها بدون تغییر باقی بمانند. این کمک می‌کند تا ریسک‌های مرتبط با یک پوزیشن را به طور جداگانه مدیریت کنید و تأثیر لیکوئیداسیون یک پوزیشن را بر روی سایر پوزیشن‌ها کاهش دهید.

مارجین کراس (Cross Margin) به این معنی است که مارجین برای تمام پوزیشن‌های باز شما به صورت مشترک و به اشتراک گذاشته می‌شود. در این حالت، تمام موجودی حساب شما، بدون در نظر گرفتن میزان مارجینی که بر روی هر پوزیشن سرمایه‌گذاری کرده‌اید، برای پشتیبانی از همه پوزیشن‌های باز به کار می‌رود.

با استفاده از مارجین کراس، شما می‌توانید موجودی بیشتری در حساب خود داشته باشید و در صورت استفاده مناسب از لوریج (اهرم مالی)، میزان ریسک را کاهش دهید و از لیکوئیداسیون جلوگیری کنید. این به این معنی است که اگر یک پوزیشن با مارجین کراس لیکوئید شود، تمام موجودی حساب شما در نظر گرفته می‌شود و فقط میزان مارجین لازم برای پوشش ضرر پوزیشن لیکوئید شده از حساب شما کم می‌شود. به عبارت دیگر، مارجین کراس می‌تواند موجب کاهش اثرات ناشی از لیکوئیداسیون یک پوزیشن خاص بر سایر پوزیشن‌ها شود.

فرق مارجین ایزوله و کراس چیست؟

فرق مارجین ایزوله و کراس در تخصیص مارجین به پوزیشن‌ها و میزان ریسک مدیریت شده است. با استفاده از مارجین ایزوله، می‌توانید ریسک هر پوزیشن را جداگانه مدیریت کنید و در صورت لیکوئید شدن یک پوزیشن، تنها مارجین مختص آن پوزیشن را از دست می‌دهید. اما در حالت Cross Margin، ریسک تمام پوزیشن‌های باز شما با یکدیگر تجمیع می‌شود و در صورت لیکوئید شدن یک پوزیشن، مارجین تخصیص‌یافته به سایر پوزیشن‌ها نیز در معرض خطر قرار می‌گیرد. یکی دیگر از تفاوت های مارجین ایزوله و کراس این است که در معامله مارجین کراس کل سرمایه فرد به عنوان ضمانت مارجین محاسبه شده ولی در مارجین ایزوله فقط میزان سرمایه ای که برای معامله در نظر گرفته شده است.

انتخاب بین مارجین ایزوله و Cross Margin وابسته به استراتژی ترید و سطح ریسک شما است. اگر تریدینگ شما شامل پوزیشن‌های با ریسک متفاوت است، ممکن است ترجیح دهید از مارجین ایزوله استفاده کنید تا ریسک هر پوزیشن را جداگانه مدیریت کنید. اما اگر می‌خواهید کل موجودی حساب خود را به عنوان مارجین مورد استفاده قرار دهید و ریسک کلی ترید خود را مدیریت کنید، ممکن است Cross Margin مناسب باشد.

تفاوت مارجین با فیوچرز چیست؟

معامله فیوچرز (Futures) یک نوع قرارداد است که بین خریدار و فروشنده برای خرید یا فروش یک دارایی (مانند سهام، ارز، کالا و غیره) در تاریخی مشخص در آینده، با یک قیمت معین به توافق می‌رسد. این قراردادها معمولاً در بورس‌ها و بازارهای مالی مرکزی معامله می‌شوند. تفاوت مارجین با فیوچرز عبارتند از:

• یک تفاوت مارجین با فیوچرز این است که مارجین در بازار اسپات (ترید ارز دیجیتال معمولی) معامله می‌شود، اما معاملات فیوچرز قراردادهایی هستند که در بازار مشتقه مبادله می‌شوند.
• معاملات مارجین معمولا دارای لوریج بین ۵ تا ۲۰ درصد هستند، در حالی که لوریج در معاملات فیوچرز معمولاً بیشتر از ۱۰۰ درصد است.
• معاملات مارجین اغلب برای سرمایه‌گذاری کوتاه مدت مناسب است، در حالی که معاملات فیوچرز بیشتر به سرمایه گذاری بلندمدت اشاره دارد.
• قراردادهای فیوچرز فقط به یک سپرده به عنوان وثیقه نیاز دارند، اما حساب مارجین به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا از طریق نوعی وام، بازار اسپات را تحت تاثیر قرار دهند.

تفاوت اسپات و مارجین چیست؟

معامله اسپات (Spot Trading) رایج‌ترین نوع ترید در بازار ارزهای دیجیتال (Cryptocurrency) است. در این نوع معامله، شما به صورت مستقیم واقعی به خرید و فروش رمزارزها می‌پردازید. در معامله اسپات، شما معمولاً با استفاده از پول نقد یا دیگر ارزهای دیجیتال (مانند اتریوم، بیت کوین، تتر، یو اس دی سی و غیره) به خرید و فروش رمزارزها در قیمت فعلی بازار می‌پردازید. در اینجا تفاوت اسپات و مارجین را بیان میکنیم:

• نوع معامله یک تفاوت اسپات و مارجین است که در در معامله اسپات، شما به خرید و فروش واقعی رمزارزها با پول نقد یا دیگر ارزهای دیجیتال می‌پردازید. اما در مارجین تریدینگ شما با استفاده از وام یا اهرم مالی (leverage) به خرید و فروش رمزارزها می‌پردازید.
• یک تفاوت دیگر اسپات و مارجین در بازار ارزهای دیجیتال نسبت ریسک به پاداش است. بازار ارز دیجیتال معمولاً ریسک بیشتری نسبت به بازارهای دیگر مانند بازار سهام، ارزها، کالاها و اوراق قرضه دارد. این ریسک بالا به عواملی نظیر نوسانات شدید قیمت، عدم تنظیمات قانونی و نظارت کامل، اخبار و رویدادهای غیرقابل پیش‌بینی، تقلب و دستکاری بازار و عدم استقرار استانداردهای صنعتی برمی‌گردد.

۵. مزایا و معایب استفاده از مارجین margin چیست؟

در این قسمت برخی از مزایا و معایب معاملات مارجین یا مارجین تریدینگ را بیان میکنیم.

مزایا:

• قدرت خرید بیشتر: مارجین تریدینگ به شما امکان می‌دهد با استفاده از وام یا اهرم مالی، مقدار بیشتری از رمزارزها را خریداری کنید، که این به شما قدرت خرید و افزایش پتانسیل سود را می‌دهد.
• امکان استفاده از استراتژی‌های متنوع: با استفاده از مارجین تریدینگ می‌توانید به شورت کردن (فروش فروشی) دارایی‌ها بپردازید و از استراتژی‌های متنوع‌تری در بازار استفاده کنید. این به شما امکان می‌دهد در صعود یا نزول قیمت رمزارزها سود کسب کنید.
• امکان تجارت در بازار نزولی: با استفاده از مارجین تریدینگ، شما می‌توانید در بازار رمزارزها با حرکت قیمت نزولی نیز سود کسب کنید، زیرا می‌توانید به شورت کردن دارایی‌ها بپردازید و از کاهش قیمت بهره‌برداری کنید.
• سرمایه‌گذاری بیشتر: استفاده از مارجین به شما امکان می‌دهد با سرمایه کمتری معامله کنید و حجم سرمایه‌گذاری خود را افزایش دهید. این به شما اجازه می‌دهد تا در صورت صحیح استفاده، سود بیشتری به دست آورید.
• نداشتن مالیات: برخلاف برخی از سایر معاملات سرمایه‌گذاری، معاملات مارجین تریدینگ در برخی کشورها ممکن است از مالیات معاف باشند. این می‌تواند یک مزیت مالی مهم برای سرمایه‌گذاران باشد.
• نداشتن تاریخ انقضا برای تسویه: در مارجین تریدینگ، معاملات بر اساس حساب مارجین شما انجام می‌شوند و نیازی به تسویه در تاریخ خاصی ندارید. این به شما اجازه می‌دهد تا معاملات را بر اساس استراتژی‌های خود ادامه دهید و زمان بیشتری را برای بهره‌برداری از فرصت‌های بازار داشته باشید.

معایب:

• ریسک بالاتر: با استفاده از مارجین تریدینگ، ریسک شما نیز بالاتر می‌رود. زیرا در صورت عدم پیش‌بینی درست درباره حرکت قیمت رمزارزها، می‌توانید ضررهای سنگینی را تجربه کنید.
• مارجین کال: اگر قیمت رمزارزها به طور قابل توجهی از مارجین و سرمایه موجود شما کاسته شود، ممکن است به وضعیت مارجین کال برسید. این به معنای لیکویید شدن پوزیشن و از دست دادن سرمایه شما می‌باشد.
• پرداخت بهره: با استفاده از مارجین، شما وامی از کارگزار می‌گیرید و باید بهره‌ای برای آن پرداخت کنید. این بهره ممکن است بر کسر سود شما تاثیر بگذارد و سودآوری را کاهش دهد.
• عدم مالکیت فیزیکی دارایی: در مارجین تریدینگ، شما در واقع دارایی را خریداری نمی‌کنید، بلکه قراردادی برای تفاوت قیمت را معامله می‌کنید. این به معنای عدم مالکیت فیزیکی دارایی است و ممکن است برخی از سرمایه‌گذاران ترجیح دهند دارایی را به صورت مستقیم خریداری کنند.

اهمیت مدیریت ریسک و داشتن استراتژی متناسب با توانایی و هدف سرمایه‌گذاری بسیار مهم است، بنابراین در صورت استفاده از مارجین تریدینگ، بهتر است این نکات را در نظر داشته باشید.

۶. جمع بندی

مارجین، یک ابزار قدرتمند در بازارهای مالی است که به شما امکان می‌دهد با استفاده از سرمایه اضافی، حجم معاملات خود را افزایش دهید و بهره‌وری سرمایه را افزایش دهید. استفاده از مارجین می‌تواند به شما قدرت خرید بیشتر، گزینه‌های سرمایه‌گذاری بیشتر، انعطاف‌پذیری در معاملات و متنوع‌سازی پورتفولیو را فراهم کند.

با این حال، استفاده از مارجین نیز دارای ریسک‌هایی است. ممکن است بازدهی نامطلوبی داشته باشید و معاملاتی که با استفاده از مارجین انجام می‌دهید، ممکن است منجر به ضررهای بزرگتری شود. همچنین، در صورت استفاده نادرست از مارجین، می‌توانید در معرض مشکلات مالی قرار بگیرید و مارجین کال شوید.

بنابراین، قبل از استفاده از مارجین، باید مزایا و معایب آن را به طور دقیق بررسی کنید و استراتژی‌های مناسب برای مدیریت ریسک‌ها اتخاذ کنید. تحلیل دقیق بازار و مطالعه بهترین روش‌ها و راهکارها نیز برای بهره‌برداری بهینه از این ابزار حیاتی است.

به طور کلی، مارجین یک ابزار قدرتمند است که با استفاده متقن و مطلوب از آن، می‌توانید سود بیشتری در معاملات خود کسب کنید. اما باید همواره موقعیت خود را نظارت کرده و مدیریت ریسک‌های مرتبط با مارجین را به خوبی انجام دهید تا به خوبی از این ابزار استفاده کنید.