استانداردهای ERC20 و TRC20 چیست؟ و چه تفاوتی باهم دارند؟

در ادامه مقاله، ما به توصیف جزئیات هر استاندارد و نحوه استفاده از آن‌ها پرداخته و سعی خواهیم کرد تا به خواننده اطلاعات مفیدی برای تصمیم‌گیری در مورد استفاده از هر استاندارد در پروژه‌های خود ارائه دهیم.

آموزش رایگان ارز دیجیتال در نیم ساعت

همین الان با وارد کردن اطلاعات خود در فرم، دوره آموزش ارز دیجیتال را به صورت رایگان دریافت کرده و 10/000 تومان شارژ هدیه دریافت نمایید.

رمز عبور موقت همان شماره موبایل خواهد بود

ثبت نام فوری و دریافت دوره رایگان

استانداردهای ERC20 و TRC20 چیست؟

موضوع “استانداردهای ERC20 و TRC20” در دنیای بلاکچین و ارزهای دیجیتال به عنوان یکی از مفاهیم کلیدی و اساسی واحد‌های دیجیتال شناخته می‌شود. این استانداردها نقش بسیار مهمی در صداقت و تعاملات اقتصادی بر پایه فناوری بلاکچین ایفا می‌کنند..

استاندارد ERC20 به عنوان یک استاندارد متعارف در برخی از بلاکچین‌ها، به ویژه اتریوم (Ethereum)، به عنوان اساسی‌ترین استاندارد برای ایجاد توکن‌های دیجیتال تعریف می‌شود. این استاندارد به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد توکن‌های مبادله‌ای و هوش مصنوعی (AI) را بسازند که به آسانی در کیف‌های دیجیتالی نگهداری و تبادل شوند.

در مقابل، TRC20 یک استاندارد برای توکن‌های دیجیتال در بلاکچین ترون (Tron) است. این استاندارد نیز قابلیت ایجاد توکن‌های قابل تبادل و مبادله‌ای را فراهم می‌کند و توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد توکن‌های متنوعی برای برنامه‌های هوش مصنوعی و سایر کاربردها ایجاد کنند.

در این مقاله، ما به تفصیل به معرفی هر یک از این استانداردها، اختلافات و تشابهات آن‌ها، و کاربردهای آن‌ها در دنیای ارزهای دیجیتال خواهیم پرداخت. همچنین، نقش این استانداردها در تسهیل توسعه برنامه‌های هوش مصنوعی و تجارت الکترونیکی را بررسی خواهیم کرد.

با ادامه مقاله، شما بهترین دانش را در خصوص استانداردهای ERC20 و TRC20 به دست خواهید آورد و درک عمیقی از چگونگی استفاده از این استانداردها در پروژه‌ها و تجارت خواهید داشت.

استاندارد ERC20 چیست؟

استاندارد ERC20، مخفف “Ethereum Request for Comments 20″، یک استاندارد متعارف در بلاکچین اتریوم (Ethereum) است که برای ایجاد و توسعه توکن‌های دیجیتال (Tokens) در بستر اتریوم به‌کار می‌رود. این استاندارد توسط توسعه‌دهندگان و جامعه اتریوم ایجاد شده و اصولی استانداردی برای توکن‌های مبادله‌ای و هوش مصنوعی (AI) را تعریف می‌کند.

در اصل، یک توکن ERC20 به عنوان یک واحد دیجیتال ارزی عمل می‌کند و می‌تواند ارزش داشته باشد. این توکن‌ها به طور کلی در دو نوع اصلی وجود دارند:

• توکن‌های تأسیسی (Utility Tokens): این نوع توکن‌ها برای دستیابی به خدمات خاصی در یک بستر مشخص مانند داشتن دسترسی به یک برنامه یا اجرای تراکنش‌های خاص در بلاکچین استفاده می‌شوند.
• توکن‌های مبادله‌ای (Security Tokens): این نوع توکن‌ها به عنوان وسیله‌ای برای معاملات مالی و سرمایه‌گذاری در انواع مختلف دارایی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

استاندارد ERC20 مشخصات و توابعی مشترک برای تمام توکن‌های ایجاد شده بر پایه این استاندارد تعریف می‌کند. این مشخصات شامل موارد زیر می‌شوند:

• totalSupply: این مشخصه تعداد کل توکن‌ها را که در گردش قرار دارند، مشخص می‌کند. این به عنوان یک مقدار ثابت اعلام می‌شود و نشان‌دهنده مقدار کل توکن‌های ایجاد شده تاکنون است.
• balanceOf(address): این تابع به وسیله آدرسی که وارد می‌شود، تعداد توکن‌هایی که توسط آن آدرس نگهداری می‌شود را برمی‌گرداند.
• transfer(address, amount): این تابع به وسیله آدرس مقصد و مقدار توکن، امکان انتقال توکن از یک آدرس به آدرس دیگر را فراهم می‌کند. این تابع برای انجام تراکنش‌های انتقال توکن بین کاربران استفاده می‌شود.
• transferFrom(sender, recipient, amount): این تابع مشابه تابع transfer است، اما به کاربران اجازه می‌دهد که از یک آدرس اصلی (sender) توکن را به آدرس مقصد (recipient) انتقال دهند. برای اجرای این عملیات، دارنده اصلی باید مجوزی از طریق تابع approve داده باشد.
• approve(address, amount): این تابع به کاربران امکان می‌دهد تا مقدار معینی از توکن را به یک آدرس مقصد اختصاص دهند. این معمولاً برای اعطای مجوز برای تراکنش‌های transferFrom به کار می‌رود.
• allowance(owner, spender): این تابع مجوزهای معتبری که یک دارنده (owner) به یک کسی که توانایی انجام تراکنش‌هایی از طریق تابع transferFrom دارد (spender)، را برمی‌گرداند.

استفاده از استاندارد ERC20 به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا توکن‌های مبادله‌ای و توکن‌های هوش مصنوعی را با ساختار یکنواخت و قابلیت تبادل با یکدیگر ایجاد کنند. این استاندارد به کاربران اطمینان می‌دهد که توکن‌های مختلف مبتنی بر اتریوم به یک طریق مشترک و سازگار می‌توانند استفاده شوند، و این امر باعث تسهیل تبادل توکن‌ها در بازارهای مختلف می‌شود.

انواع استاندارد در شبکه بلاکچین اتریوم

شبکه بلاکچین اتریوم از استانداردهای مختلفی برای ایجاد و تعریف توکن‌ها و قراردادهای هوش مصنوعی (AI) استفاده می‌کند. مهمترین استانداردهایی که در اتریوم وجود دارند به شرح زیر هستند:

• ERC20: این استاندارد، که در مقاله‌ای قبلی توضیح داده شد، برای توکن‌های مبادله‌ای و هوش مصنوعی در اتریوم استفاده می‌شود. توکن‌های ERC20 به عنوان واحد‌های ارزی دیجیتال در اکوسیستم اتریوم شناخته می‌شوند و معمولاً برای اجرای تراکنش‌های مختلف و دسترسی به خدمات و برنامه‌های دیجیتالی استفاده می‌شوند.
• ERC721: این استاندارد برای ایجاد توکن‌های دیجیتال تک‌تک با ارزش منحصر به فرد و غیرقابل تعویض (Non-Fungible Tokens یا NFTs) استفاده می‌شود. NFT‌ها معمولاً برای نمایش اموال دیجیتال مانند اثر هنری یا دارایی‌های منحصر به فرد مورد استفاده قرار می‌گیرند.
• ERC1155: این استاندارد یک استاندارد توکن چندوظیفه‌ای است که توکن‌های مبادله‌ای و NFT‌ها را در یک قرارداد هوش مصنوعی (AI) ترکیب می‌کند. این استاندارد به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد تا توکن‌های مختلف را در یک قرارداد ترکیب کنند و عملکردهای متنوعی را برای آن‌ها ایجاد کنند.
• ERC777: استاندارد ERC777 یک استاندارد متقابل است که توکن‌های مبادله‌ای اتریوم را بهبود می‌بخشد. این استاندارد ویژگی‌هایی مانند قابلیت انجام تراکنش‌های متقاطع بین توکن‌ها را فراهم می‌کند و امنیت را تقویت می‌کند.
• ERC223: این استاندارد به مشکلاتی که در استاندارد ERC20 وجود داشته و باعث از دست دادن توکن‌ها شده بود، پاسخ می‌دهد. ERC223 از یک مکانیزم بهتر برای انتقال توکن‌ها به آدرس‌ها استفاده می‌کند.

این استانداردها تنها نمونه‌ای از استانداردهای موجود در اتریوم هستند، و برای هر نوع قرارداد یا توکن دیجیتال می‌توان از یکی از این استانداردها یا ترکیبی از آن‌ها استفاده کرد. هر استاندارد ویژگی‌ها و کاربردهای خود را دارد و توسعه‌دهندگان می‌توانند بر اساس نیاز‌های خود از استانداردهای مناسب استفاده کنند.

مزایا و معایب استاندارد ERC20

استاندارد ERC20 در بلاکچین اتریوم (Ethereum) به عنوان یک استاندارد متعارف برای توکن‌های دیجیتال تعریف شده است و با ویژگی‌ها و مزایا خود همراه است. اما همچنین دارای برخی معایب و محدودیت‌ها نیز می‌باشد. در ادامه به مزایا و معایب استاندارد ERC20 اشاره خواهیم کرد:

مزایا:

• استانداردی یکنواخت: یکی از اصلی‌ترین مزایای ERC20 این است که تعریف یک استاندارد متعارف برای توکن‌های دیجیتال در اتریوم است. این یکنواختی باعث می‌شود که توکن‌های مختلف بر پایه یک ساختار مشابه و قابل تبادل باشند و در مبادلات و کیف‌های دیجیتال متعددی قابل استفاده باشند.
• پشتیبانی و تطابق: به علت گستردگی و پذیرش وسیع ERC20، اکثر کیف‌های دیجیتال و بورس‌های کریپتوارزی این استاندارد را پشتیبانی می‌کنند. این باعث افزایش تطابق و امکان مبادله‌ی ساده توکن‌ها می‌شود.
• تسهیل نمادین توکن‌ها: با استفاده از ERC20، توسعه‌دهندگان می‌توانند توکن‌های خود را به نمادی از ارزها و دارایی‌ها مرتبط کنند. این امکان به توکن‌ها ارزش و معنا می‌بخشد.
• توسعه و زمان‌بندی ساده: استفاده از استاندارد ERC20 باعث می‌شود که توسعه‌دهندگان بتوانند توکن‌های خود را با سرعت و سادگی ایجاد و توسعه دهند.

معایب:

1. احتمال توکن‌های مترادف: بر اساس استاندارد ERC20، اسمبول‌های توکن‌ها تنها در یک شبکه اتریوم مخصوص هستند. این باعث می‌شود که توکن‌های مترادف ممکن است در شبکه‌های دیگر با اسم‌های متفاوت وجود داشته باشند، که ممکن است به اشتباه به عنوان توکن‌های متفاوت تشخیص داده شوند.
2. هزینه‌های تراکنش: توکن‌های ERC20 معمولاً برای انجام تراکنش‌ها نیاز به اتر (ETH) دارند تا هزینه‌های تراکنش را پرداخت کنند. این می‌تواند برای کاربران معمولی به مشکل تبدیل شود.
3. تحمیل بار شبکه اتریوم: با افزایش تعداد توکن‌های ERC20 و استفاده گسترده از شبکه اتریوم، شبکه ممکن است با مشکلات متوقفی مواجه شود. این باعث افزایش هزینه و زمان تراکنش‌ها می‌شود.

به عبارت دیگر، استاندارد ERC20 برای ایجاد و مدیریت توکن‌های دیجیتال در اتریوم بسیار موثر است، اما معایب خود را نیز دارد که توسعه‌دهندگان و کاربران باید به آنها توجه داشته باشند.

انواع توکن‌های ERC20

توکن‌های ERC20 توکن‌های دیجیتالی هستند که بر پایه استاندارد ERC20 ایجاد می‌شوند و در بلاکچین اتریوم (Ethereum) قرار دارند. این توکن‌ها به عنوان واحد‌های ارزی دیجیتال در اکوسیستم اتریوم شناخته می‌شوند و می‌توانند برای انجام تراکنش‌های مختلف و دسترسی به خدمات و برنامه‌های دیجیتالی مورد استفاده قرار بگیرند. در ادامه، به برخی از مهمترین و پراستفاده‌ترین توکن‌های ERC20 اشاره می‌کنیم:

• Ethereum (ETH): خود توکنی ERC20 است. این توکن به عنوان واحد پول اتریوم عمل می‌کند و برای پرداخت هزینه‌های تراکنش در شبکه اتریوم و همچنین به عنوان وسیله‌ای برای برنامه‌ها و قراردادهای هوش مصنوعی در اتریوم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• Binance Coin (BNB): از اهمیت زیادی بهره می‌برد و به عنوان واحد پولی برای بورس Binance شناخته می‌شود. این توکن به عنوان وسیله‌ای برای مبادله و تخفیف‌ها در صرافی Binance و سایر موارد مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• Tether (USDT): یک توکن مستند به دلار آمریکا است و همواره با ارزش یک دلار آمریکا تبادل می‌شود. این توکن از اهمیت زیادی بهره می‌برد و به عنوان وسیله‌ای برای حفظ ارزش در شبکه‌های بلاکچین مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• Chainlink (LINK): یک توکن ERC20 است که به منظور اتصال قراردادهای هوش مصنوعی در اتریوم به منابع داده خارجی ایجاد شده است. این توکن به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد تا از داده‌های بیرونی برای اجرای قراردادهای هوش مصنوعی و اجرای تراکنش‌های مرتبط با داده استفاده کنند.
• Uniswap (UNI): توکنی است که مرتبط با پلتفرم Uniswap برای مبادله‌ی اتریوم و توکن‌های ERC20 است. این توکن به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد تا در پروژه‌ها و تجارت‌های مختلف از این تبادلات مبتنی بر قراردادهای هوش مصنوعی بهره‌برند.

توجه داشته باشید که این توکن‌ها تنها نمونه‌ای از توکن‌های ERC20 موجود در اتریوم هستند، و هزاران توکن دیگر هم وجود دارند که در اکوسیستم اتریوم و بیرون از آن مورد استفاده قرار می‌گیرند. توکن‌ها به عنوان واحدهای ارزی دیجیتال برای انجام تراکنش‌ها و دسترسی به خدمات مختلف در دنیای بلاکچین بهره می‌برند.

استاندارد TRC20 چیست؟

استاندارد TRC20 به معنی “TRON Request for Comments 20″، یک استاندارد متعارف در بلاکچین ترون (Tron) است که برای ایجاد توکن‌های دیجیتال (Tokens) در این بلاکچین استفاده می‌شود. TRC20 بسیار شبیه به استاندارد ERC20 در بلاکچین اتریوم (Ethereum) است و به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد توکن‌های قابل مبادل و مبتنی بر بلاکچین ترون را ایجاد کنند. در ادامه، مفهوم دقیق و کامل TRC20 را توضیح می‌دهیم:

• توکن‌های دیجیتال: TRC20 به عنوان یک استاندارد برای ایجاد توکن‌های دیجیتال در بلاکچین ترون عمل می‌کند. توکن‌ها به عنوان واحدهای ارزی دیجیتال در این بلاکچین مورد استفاده قرار می‌گیرند و می‌توانند ارزش داشته باشند.
• تطابق با ERC20: میتوان بیان کرد که TRC20 به شدت تطابق با استاندارد ERC20 در بلاکچین اتریوم دارد. این به معنای این است که بسیاری از توابع و مشخصاتی که در ERC20 وجود دارند، به یک شکل مشابه در TRC20 نیز وجود دارند. این تطابق باعث می‌شود که توکن‌های ایجاد شده بر پایه استاندارد TRC20 به آسانی در بورس‌ها و کیف‌های دیجیتال مختلف قابل مبادله باشند.

ویژگی‌ها و توابع اصلی استاندارد TRC20 به شرح زیر می‌باشد:

• تعداد توکن‌ها (totalSupply): این ویژگی نشان‌دهنده تعداد کل توکن‌هایی است که در گردش قرار دارند. تعداد کل توکن‌ها برای هر توکن TRC20 تعیین می‌شود.
• توکن‌های متعلق به کاربر (balanceOf): این تابع به وسیله آدرس یک کاربر مشخص می‌کند که چه تعداد از توکن‌های TRC20 را نگهداری می‌کند.
• انتقال توکن (transfer): با استفاده از این تابع، یک فرد می‌تواند مقداری از توکن‌های خود را به یک آدرس دیگر منتقل کند.
• انتقال توکن با مجوز (transferFrom): این تابع به یک فرد اجازه می‌دهد که تعدادی از توکن‌های خود را به یک آدرس دیگر انتقال دهد، اما به شرطی که مجوزی از فرد دیگری داشته باشد. این مجوز به وسیله تابع approve اختصاص داده می‌شود.
• مجوز (approve): این تابع به یک فرد اجازه می‌دهد که به یک فرد دیگر مجوز بدهد تا از توکن‌های خود برای انجام تراکنش‌های خاصی استفاده کند.
• بررسی میزان مجوز (allowance): این تابع به یک کاربر اجازه می‌دهد تا مشخص کند که فرد دیگری برای انجام تراکنش‌های خاص با توکن‌های او چه مقدار مجوز دارد.

استفاده از استاندارد TRC20 امکان ایجاد توکن‌های متنوعی برای انجام تراکنش‌های مبادله‌ای و هوش مصنوعی در بلاکچین ترون را فراهم می‌کند. این استاندارد به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد که توکن‌های متنوعی را ایجاد کرده و در برنامه‌ها و پروژه‌های مختلف مورد استفاده قرار دهند.

 انواع توکن‌های TRC20

استاندارد TRC20 در بلاکچین ترون (Tron) به توسعه‌دهندگان امکان ایجاد توکن‌های دیجیتال متنوعی را می‌دهد. این توکن‌ها می‌توانند مختلف بوده و برای مقاصد متنوعی مورد استفاده قرار بگیرند. در ادامه، به برخی از انواع توکن‌های TRC20 معروف اشاره خواهیم کرد:

• USDT (Tether): یک توکن مستند به دلار آمریکا در بلاکچین ترون است و معمولاً به عنوان یک توکن پایدار مورد استفاده قرار می‌گیرد. ارزش هر USDT همواره باید برابر یک دلار آمریکا باشد.
• WIN (WINk): توکنی است که به عنوان ارز توکنی برای بازی‌ها و شرط‌بندی‌های دیجیتالی در ترون استفاده می‌شود. WINk از اهمیت زیادی در بخش بلاکچینی بازی‌ها و ترفندهای معاملاتی در ترون برخوردار است.
• BTT (BitTorrent Token): توکنی است که به منظور ارتقاء پروتکل BitTorrent ایجاد شده و در ترون قرار دارد. این توکن به کاربران اینترنت امکان پاداش داده و دریافت کریپتوارز به عنوان مقابله برای به اشتراک گذاری محتوا ایجاد می‌کند.
• ANT (Another Token): توکنی است که در پروژه‌های متنوعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این توکن به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد تا توکن‌های مختلف با ارزش‌ها و کاربردهای خاص را ایجاد کنند.
• SEED (Sesameseed): توکنی است که در پروژه‌های مرتبط با اکوسیستم ترون و توسعه‌ی اجتماعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این توکن به ترون‌هولدرها به عنوان پاداش ارزی برای حضور فعال در جوامع ترون اختصاص داده می‌شود.
• JST (JUST): توکنی است که در پروژه‌های مبادله و اعتبار سنجی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این توکن به ترون‌هولدرها امکان دسترسی به خدمات مالی و قرضی فراهم می‌کند.
• IGG (IGG Gaming Token): توکنی است که در صنعت بازی‌های رایانه‌ای و بازی‌های ترون مورد استفاده قرار می‌گیرد. این توکن به بازیکنان امکان مبادله و پاداش در بازی‌های دیجیتال را می‌دهد.

همچنین تعداد زیادی توکن TRC20 دیگر نیز وجود دارد که برای اهداف و کاربردهای متنوعی ایجاد شده‌اند. این توکن‌ها در اکوسیستم ترون به عنوان واحدهای ارزی دیجیتال و ابزارهای مختلف در برنامه‌ها و پروژه‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تفاوت ERC20 با TRC20

تقاوت TRC20 و ERC20، هر دو استاندارد برای ایجاد توکن‌های دیجیتال در بلاکچین‌ها می‌باشند، اما هر یک در بلاکچین‌های مختلف (اتریوم و ترون) استفاده می‌شوند و معمولاً با تفاوت‌هایی همراه هستند. در ادامه تفاوت‌های اصلی بین ERC20 و TRC20 را بررسی می‌کنیم:

• بلاکچین مبدأ:
  • ERC20: ERC20 یک استاندارد برای توکن‌های دیجیتال در بلاکچین اتریوم (Ethereum) است.
  • TRC20: TRC20 یک استاندارد برای توکن‌های دیجیتال در بلاکچین ترون (Tron) است.
• سرعت تراکنش:
  • ERC20: برای انجام تراکنش‌ها و انتقال توکن‌های ERC20 در اتریوم، تعدادی از اتر (ETH) به عنوان هزینه تراکنش نیاز است. اتریوم به طور عمومی دارای زمان‌های تأیید تراکنش طولانی‌تری نسبت به ترون است.
  • TRC20: ترون معمولاً دارای زمان‌های تأیید تراکنش کوتاه‌تری نسبت به اتریوم است و هزینه‌های تراکنش اندکتری دارد.

• اکوسیستم و پشتیبانی:

• • ERC20: از اواخر دهه 2010 تاکنون، اتریوم دارای یک اکوسیستم گسترده و جوامع توسعه‌دهندگان و کاربران فعال است.
  • TRC20: ترون نیز در حال گسترش اکوسیستم و افزایش جامعه‌ای از توسعه‌دهندگان و کاربران می‌باشد، اما به طور کلی جامعه ترون نسبت به اتریوم کمتر است.
• قابلیت تبادل:

• • ERC20: توکن‌های ERC20 معمولاً در بورس‌های کریپتوارزی بسیاری معامله می‌شوند و دارای انتقالات عمده‌ای در اکوسیستم کریپتوارزی هستند.
  • TRC20: توکن‌های TRC20 نیز در بورس‌ها و کیف‌های دیجیتال مختلف معامله می‌شوند، اما با توجه به اندک‌تر بودن جامعه ترون و اکوسیستم آن، حجم معاملات آنها ممکن است کمتر باشد.
• زبان برنامه‌نویسی:

• • ERC20: توکن‌های ERC20 با استفاده از زبان برنامه‌نویسی Solidity ایجاد می‌شوند.
  • TRC20: توکن‌های TRC20 معمولاً با استفاده از زبان برنامه‌نویسی متلنگ (Solidity) یا دیگر زبان‌ها

در کل، تقاوت TRC20 و ERC20 به بلاکچین مبدأ، سرعت تراکنش، پشتیبانی و قابلیت تبادل بستگی دارد. هر یک از این استانداردها مزایا و معایب خود را دارند و بر اساس نیاز‌ها و اهداف خاص، توسعه‌دهندگان می‌توانند تصمیم بگیرند که کدام استاندارد را انتخاب کنند.

تفاوت تتر ERC20 و TRC20

توکن تتر (Tether) به عنوان یک توکن پایدار معاملاتی که به ارزش پایین دلار آمریکا (USD) مستند است، در دو بلاکچین مختلف، یعنی اتریوم (Ethereum) و ترون (Tron)، با استفاده از استانداردهای ERC20 و TRC20 ایجاد شده است. در ادامه، به تفاوت‌های اصلی بین تتر ERC20 و تتر TRC20 می‌پردازیم:

تتر ERC20:

• بلاکچین مبدأ: تتر ERC20 در بلاکچین اتریوم (Ethereum) ایجاد شده است.
• استاندارد: تتر ERC20 مبتنی بر استاندارد ERC20 برای توکن‌های دیجیتال در اتریوم است. این استاندارد از قابلیت‌ها و ویژگی‌هایی معمولی برای توکن‌ها مانند انتقال، مبادله و نگهداری برخوردار است.
• هزینه تراکنش: برای انجام تراکنش‌های تتر ERC20 در اتریوم، کاربران نیاز دارند تا مقداری از اتر (ETH) را به عنوان هزینه تراکنش پرداخت کنند. این هزینه ممکن است متغیر باشد و به مقدار دیگر عوامل مرتبط با شبکه بستگی داشته باشد.
• کاربری و معاملات: تتر ERC20 معمولاً در اکوسیستم اتریوم به عنوان یک توکن مستند به دلار آمریکا (USDT) مورد استفاده قرار می‌گیرد و در معاملات کریپتوارزی و دیگر کاربردها به عنوان واحد ارزی دیجیتال معامله می‌شود.

تتر TRC20:

• بلاکچین مبدأ: تتر TRC20 در بلاکچین ترون (Tron) ایجاد شده است.
• استاندارد: تتر TRC20 مبتنی بر استاندارد TRC20 برای توکن‌های دیجیتال در ترون است. این استاندارد از ویژگی‌های مشابه با ERC20 برای توکن‌ها بهره می‌برد.
• هزینه تراکنش: تتر TRC20 تعیین کارمزد تراکنش به واحد TRX (ترون) برای تراکنش‌ها دارد. هزینه‌های تراکنش معمولاً به صورت TRX تعیین می‌شود و به مقدار دیگر عوامل مرتبط با شبکه بستگی دارد.
• کاربری و معاملات: تتر TRC20 معمولاً در اکوسیستم ترون به عنوان تتر ترون (USDT-TRC20) مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تتر در ترون به عنوان واحد ارزی دیجیتال معامله می‌شود و می‌تواند در کاربردها و معاملات مختلف ترون مورد استفاده قرار گیرد.

در کل، تتر ERC20 و تتر TRC20 دو نسخه از تتر با استانداردهای مختلف و در دو بلاکچین مختلف هستند. انتخاب بین این دو وابسته به نیازها و اهداف شما و شرایط معاملاتی مورد نظر دارد.

کارمزد ERC20 و TRC20

کارمزد‌ها در بلاکچین‌های ERC20 و TRC20 معمولاً مربوط به هزینه تراکنش‌ها و عملیات اجرا شده در شبکه هستند. این کارمزد‌ها می‌توانند متغیر باشند و بسته به شبکه و شرایط مختلف، تغییر کنند. در ادامه، به توضیح کارمزد‌های معمول در بلاکچین‌های ERC20 و TRC20 می‌پردازیم:

ERC20 (اتریوم):

• کارمزد تراکنش‌های ETH: هر تراکنش در شبکه اتریوم نیاز به مقداری از اتر (ETH) دارد تا هزینه تراکنش را پوشش دهد. مقدار اتر مورد نیاز بر اساس پیچیدگی تراکنش و شبکه فعلی تعیین می‌شود. کاربران باید به تراکنش‌های خود اتر پرداخت کنند.
• کارمزد تراکنش‌های ERC20: از آنجایی که توکن‌های ERC20 تعبیه شده در شبکه اتریوم هستند، تراکنش‌هایی که این توکن‌ها را مبادله می‌کنند نیز نیاز به پرداخت کارمزد دارند. این کارمزد‌ها می‌توانند متغیر باشند و به تراکنش معامله متعلق است.

TRC20 (ترون):

• کارمزد تراکنش‌های TRX: در شبکه ترون، تراکنش‌ها با استفاده از توکن اصلی TRX انجام می‌شوند. کاربران برای اجرای تراکنش‌ها و انتقال توکن‌های TRC20 باید تعداد کمی از TRX را به عنوان کارمزد تراکنش پرداخت کنند.
• کارمزد تراکنش‌های TRC20: مانند توکن‌های ERC20 در اتریوم، توکن‌های TRC20 نیز معمولاً نیاز به کارمزد دارند تا تراکنش‌های مبادله و انتقال انجام شود. مقدار کارمزد برای تراکنش‌های TRC20 ممکن است متغیر باشد و بسته به شبکه و شرایط مختلف تغییر کند.

در هر دو بلاکچین ERC20 و TRC20، کارمزد‌ها معمولاً به منظور پرداخت هزینه‌های زیرساختی شبکه و انجام تراکنش‌ها استفاده می‌شوند. کارمزد‌ها ممکن است به عنوان یک سیستم ایمنی علیه تحریم و حملات دیگر نیز تعبیه شوند. همچنین، مقدار کارمزد ممکن است به تغییرات در شبکه، فشار معاملاتی، وضعیت بازار و سایر عوامل مربوط بازار برگردد.

مهم است که کاربران و توسعه‌دهندگان در هنگام انجام تراکنش‌ها و انتقال توکن‌ها مقدار کارمزد مربوطه را در نظر بگیرند و بر اساس شرایط فعلی شبکه تصمیم‌گیری کنند.

پکیج آموزش ارز دیجیتال

در پکیج آموزش ارز دیجیتال قدم به قدم همراه با پشتیبان اختصاصی خود به ۱.مقدمات و اصطلاحات ارز دیجیتال ۲.نحوه تحلیل فاندامنتال، کیف پول ها و صرافی ها ۳.الگوهای نموداری و پرایس اکشن و اندیکاتورها و استراتژی‌های معاملاتی مسلط ...

%50 تخفیف

5.000.000 تومان

2.500.000 تومان

بررسی و خرید دوره

کلام آخر

در مقاله با موضوع “استانداردهای ERC20 و TRC20 چیست؟ و چه تفاوتی باهم دارند؟” به مقایسه و تبیین دو استاندارد معتبر در دنیای توکن‌های دیجیتال پرداختیم. این مقاله به شناخت نقاط قوت و ضعف هر یک از این استانداردها و نحوه استفاده از آنها در برنامه‌ها و پروژه‌های بلاکچینی اختصاص داد.

استاندارد ERC20 بر اساس بلاکچین اتریوم (Ethereum) توسعه یافته و در زمینه توکن‌های دیجیتال معاملاتی بسیار محبوب است. از جمله ویژگی‌های آن می‌توان به قابلیت معامله و تبادل آسان، پشتیبانی از کیفیت‌های مختلف، و استفاده گسترده در بورس‌ها و کیف‌های دیجیتال اشاره کرد. همچنین، توکن‌های ERC20 برای انجام انواع توکن‌های دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرند.

در مقابل، استاندارد TRC20 بر پایه بلاکچین ترون (Tron) توسعه یافته و ویژگی‌هایی مشابه با ERC20 دارد. ترون تلاش کرده است تا تبدیل شود به یک جایگزین برای اتریوم و توکن‌های مبادله شده به عنوان TRC20 در شبکه ترون دارای هزینه‌های تراکنش کمتر و سرعت بیشتری هستند.

با این حال، مهمترین تفاوت بین این دو استاندارد در بلاکچین مبدأ و اکوسیستم‌هایی است که از آنها استفاده می‌کنند. اگر یک پروژه در اتریوم توسعه یابد، احتمالاً از توکن‌های ERC20 استفاده می‌کند. به همین ترتیب، پروژه‌هایی که بر پایه ترون توسعه می‌یابند، از توکن‌های TRC20 بهره می‌برند.

در نهایت، انتخاب استفاده از یکی از این استانداردها بر اساس نیازها و شرایط مختلف هر پروژه و بلاکچینی که از آن استفاده می‌کند، صورت می‌گیرد. این تفاوت‌ها به توسعه‌دهندگان و کاربران امکان می‌دهند تا بهترین انتخاب را برای پروژه‌ها و تعاملات خود انجام دهند.