فیبوناچی در تحلیل تکنیکال و آشنایی با ابزارهای آن
تاریخ انتشار : اردیبهشت ۱۸, ۱۴۰۲ تاریخ به روز رسانی : دی ۲۴, ۱۴۰۲ نویسنده : ریحانه مسافر زمان مورد نیاز مطالعه : 22 دقیقه تعداد بازدید : 230 بازدید۱. فیبوناچی در تحلیل تکنیکال
نسبت فیبوناچی یا همان فیبوناچی در تحلیل تکنیکال یکی از مهمترین ابزارهای مورد استفاده در بازارهای مالی است. این ابزار به نام خالق خود یعنی لئوناردو فیبوناچی شهرت دارد که در قرن ۱۳ به دنیا آمد و با توجه به نحوه رشد گلهای کنار هم در طبیعت، نظریهای در خصوص نسبتهایی که بین اعداد طبیعی وجود دارد، پیشنهاد کرد.
در تحلیل تکنیکال، نسبتهای فیبوناچی به عنوان یکی از اصطلاحات پرکاربرد بهشمار میروند که به طور مخصوص در حوزه تحلیل گرافیکی مورد استفاده قرار میگیرند. این نسبتها به تحلیلگران کمک میکنند تا نقاط مهم تغییر روند قیمتها را پیشبینی کنند.
فیبوناچی در معاملات به عنوان یک ابزار مهم در تحلیل تکنیکال مورد استفاده قرار میگیرد. این ابزار ابتدا حرکت قیمت را در نمودار ردیابی میکند و سپس سطح حمایت و مقاومت افقی را در نمودار قیمت قرار میدهد. این سطوح به نام “سطوح فیبوناچی” شناخته میشوند و میتوانند به عنوان سطح حمایت و مقاومت در تصمیمگیریهای مربوط به معاملات استفاده شوند، مانند سطوح حمایت افقی و مقاومت معمولی. در کاربردهای فیبوناچی، از خطوط فیبوناچی، سطوح پشتیبانی و مقاومت، گرههای فیبوناچی و الگوهای فیبوناچی استفاده میشود. استفاده از این ابزارها به تحلیلگران در پیشبینی نقاط مهم تغییر روند قیمتها کمک میکند.
تاریخچه پیدایش نسبت فیبوناچی و نسبت طلایی
نسبت های فیبوناچی، اولین بار توسط لئوناردو فیبوناچی ریاضیدان ایتالیایی در کتاب “Liber Abaci” که در سال 1202 نوشته شد، معرفی شدند.
در زمان حل معمای خرگوشها، لئوناردو فیبوناچی دنبالهی فیبوناچی را کشف کرد. این معمای خرگوشها به این صورت است: یک جفت خرگوش پس از گذشت یک ماه زاد و ولد میکنند و یک جفت خرگوش دیگر پس از یک ماه دیگر به دنیا میآید و هر جفت خرگوش پس از یک ماه دیگر زاد و ولد میکنند. با فرض عدم مرگ خرگوشها، پس از یک سال چند جفت خرگوش وجود خواهد داشت؟ فیبوناچی برای حل این معما از دنبالهی اعدادی به این شکل استفاده کرد که با شروع از اعداد 0 و 1، با جمع هر دو عدد به دنباله اعداد بعدی میرسیم. به عنوان مثال، اگر با شروع از اعداد 0 و 1، دو عدد پیشین را با هم جمع کنیم، به عدد 1 بعدی میرسیم، سپس با جمع اعداد 1 و 1، به عدد 2 بعدی میرسیم و به همین ترتیب ادامه میدهیم.
این دنباله اعداد با افزایش شماره عدد، به نسبت هایی نزدیک به عدد طلایی (1.6180339887…) میل میکند که به عنوان “نسبت طلایی” مشهور است. این نسبت در تجارت و مالیات به عنوان یک ابزار مهم در تحلیل تکنیکال شناخته شده است. به طور معمول، نسبت های دیگری مانند 0.382، 0.5 و 0.618 نیز در تحلیل تکنیکال استفاده میشوند.
هر عدد در این تصاعد فیبوناچی از حاصل جمع دوو عدد قبلی با یکدیگر به دست می آید. فرمول فیبوناچی در شکل بالا آمده است.
آموزش رایگان ارز دیجیتال در نیم ساعت
همین الان با وارد کردن اطلاعات خود در فرم، دوره آموزش ارز دیجیتال را به صورت رایگان دریافت کرده و 10/000 تومان شارژ هدیه دریافت نمایید.
نحوه عملکرد نسبتهای فیبوناچی
همانطور که گفته شد، نسبتهای فیبوناچی از یک دنباله عددی بنام دنباله فیبوناچی به دست میآیند. در این دنباله هر عدد برابر با جمع دو عدد قبلی است، به عنوان مثال: 0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13، و غیره. نسبت هایی که به دست میآیند، از تقسیم هر عدد در دنباله فیبوناچی بر عدد قبلی آن بدست میآیند. این نسبتها معمولاً به عنوان نسبتهای فیبوناچی مشهور هستند و به ترتیب عبارتند از: 0.382، 0.50، 0.618، 0.786 و 1.618.
از این نسبتها برای پیدا کردن سطوح مهم پشتیبانی و مقاومت در بازار استفاده میشود. به طور معمول، اگر یک قیمت از یک سطح مهم پشتیبانی بگذرد، احتمال بالایی وجود دارد که به سطح بعدی پشتیبانی منتقل شود. به همین ترتیب، اگر یک قیمت از یک سطح مهم مقاومت عبور کند، احتمال بالایی وجود دارد که به سطح بعدی مقاومت منتقل شود.
همچنین از نسبتهای فیبوناچی برای تعیین سطوح ممکن برای واگرایی نیز استفاده میشود. برای مثال، در حالتی که یک شاخص بازار به سمت بالا حرکت میکند، اگر شاخص در مسیر حرکتش به سطح 1.618 فیبوناچی برسد، این ممکن است به معنی اتمام موج صعودی باشد. به طور مشابه، اگر شاخص به سطح 0.618 فیبوناچی برسد، این ممکن است به معنی اتمام موج نزولی باشد.
مهمترین سطوح فیبوناچی در تحلیل تکنیکال ۱۶۱٫۸%، ۶۱٫۸% و ۳۸٫۲% هستند. حال که با نحوه عملکرد نسبتهای فیبوناچی آشنا شدید، کاربرد و همچنین علت محبوبیت فیبوناچی در تحلیل تکنیکال را بیان می کنیم.
علت محبوبیت فیبوناچی در تحلیل تکنیکال چیست؟
یکی از دلایل محبوبیت فیبوناچی در تحلیل تکنیکال، این است که این ابزار بر پایه اعداد هندسی و قوانین طبیعت استوار است. با رسم چارت فیبوناچی سطوح گسترشی (Extension) و اصلاحی (Retracement) به صورت زیبا، به نظر میرسند. سطوح فیبوناچی، نقاط مرجع ملموسی را فراهم میکنند و با استفاده درست، از انتزاعی شدن موضوع جلوگیری میکنند.
علاوه بر این، سطوح فیبوناچی به عنوان سطح حمایت و مقاومت احتمالی در آینده شناخته میشوند که میتواند به تصمیمگیری در خرید و فروش داراییهای مالی کمک کند. در نهایت، توانایی تطبیق قابلیتهای فیبوناچی با هر نوع بازاری (از جمله بازارهای سرمایه، ارز و کالا)، از دیگر عواملی است که محبوبیت این ابزار را در تحلیل تکنیکال بیشتر کرده است.
کاربرد ابزار فیبوناچی در تحلیل تکنیکال
ابزار فیبوناچی یکی از ابزارهای مهم در تحلیل تکنیکال است که با استفاده از نسبتهای فیبوناچی در تعیین سطوح حمایت و مقاومت و نقاط ورود و خروج در بازارهای مالی مفید است. با استفاده از این ابزار، میتوان نقاط برگشت و تغییر روند قیمت را در بازارهای مالی شناسایی کرده و سطوح حمایت و مقاومت را به دقت تعیین کرد.
نسبتهای فیبوناچی به صورت خطوط افقی رسم میشوند که از یک قاعده و یک نوک به عنوان نقاط شروع و پایان استفاده میشوند. این خطوط بهطور معمول در نمودارهای قیمت، از قاعده به سمت نوک برای تعیین سطوح حمایت و از نوک به سمت قاعده برای تعیین سطوح مقاومت رسم میشوند. همچنین، با استفاده از ابزار فیبوناچی کمان، میتوان نقاط برگشت قیمت را بر اساس صعودی یا نزولی بودن روند مشخص کرد.
با استفاده از این ابزار، تریدرها و سرمایهگذاران میتوانند بهترین نقطه ورود و خروج را در بازار پیدا کرده و تصمیمات خود را بر اساس سطح حمایت و مقاومت مشخص کنند. این ابزار در تحلیل تکنیکال بازارهای مالی، به ویژه در بازارهای فارکس، سهام و طلا بسیار مفید است.
۲. چالشهای استفاده از فیبوناچی
علی رغم محبوبیت و مزیتهای فیبوناچی، این ابزار نیز مانند سایر ابزارهای تکنیکال دارای چالش هایی است که در ادامه به بررسی آنها می پردازیم.
- تعیین نقاط شروع و پایان: یکی از چالشهایی که ممکن است برای معاملهگران ایجاد شود، تعیین نقاط شروع و پایان برای ترسیم خطوط فیبوناچی است. این نقاط باید با دقت تعیین شوند تا خطوط فیبوناچی مناسب و قابل اطمینان باشند.
- شباهت خطوط فیبوناچی: برای برخی از بازههای زمانی و ارزها، ممکن است شباهت بین خطوط فیبوناچی وجود داشته باشد که ممکن است منجر به سیگنالهای ناصحیح شود.
- شکست خطوط فیبوناچی: یکی دیگر از چالشهای استفاده از فیبوناچی، شکست خطوط فیبوناچی است. در برخی موارد، خطوط فیبوناچی ممکن است شکسته شوند که میتواند به منجر به سیگنالهای ناصحیح و ضرر برای معاملهگران شود.
- چندگانگی سیگنالها: در برخی موارد، سیگنالهایی که توسط خطوط فیبوناچی ایجاد میشوند، با سیگنالهای دیگر در تضاد قرار میگیرند که ممکن است باعث ابهام و تعارض در تحلیل بازار شود.
- تفسیر نادرست نتایج: بسیاری از معاملهگران برای تحلیل نمودار قیمت از چندین ابزار تکنیکال استفاده میکنند، اما این کار ممکن است به تفسیر نادرست نتایج منجر شود. بهطور مثال، ممکن است فیبوناچی را با ابزار دیگری مانند روند خطوط قیمت یا سطح پشتیبانی و مقاومت اشتباه گرفته شود.
۳. ابزارهای فیبوناچی در تحلیل تکنیکال
در بازارهای مالی، ابزارهای فیبوناچی به عنوان روشی برای تحلیل بازگشت یا ادامه روند مورد استفاده قرار میگیرند. این ابزارها نقاط حمایت و مقاومت را مشخص میکنند که با استفاده از روشهای مختلفی مانند رسم نمودار، شناسایی میشوند. در استفاده از ابزارهای فیبوناچی، درصدها اهمیت فراوانی دارند و برای بسیاری از مهمترین ابزارهای تحلیل تکنیکال به شمار میروند. باید توجه داشت که فیبوناچی شامل طیف گستردهای از ابزارها میشود و در این قسمت به برخی از مهمترین آنها پرداخته میشود. در کنار استفاده از ابزارهای فیبوناچی در تحلیل تکنیکال ، استفاده از پرایس اکشن نیز حائز اهمیت است. مهمترین ابزارهای فیبوناچی عبارتند از:
- فیبوناچی اصلاحی Fibonacci Retracement (RET)
- فیبوناچی گسترشی Fibonacci Extension (EXT)
- فیبوناچی پروجكشن Fibonacci Projection (PRO)
- فیبوناچی انبساطی Fibonacci Expansion (EXP)
- فیبوناچی بادبزن Fibonacci Fan
- فیبوناچی کانال Fibonacci Channel
- فیبوناچی کمانها Fibonacci arcs
- فیبوناچی زمانی Fibonacci Time
فیبوناچی اصلاحی یا فیبوناچی ریتریسمنت (Fibonacci Retracement)
میتوان گفت که یکی از ابزارهای مهم در تحلیل فنی، ابزار فیبوناچی اصلاحی است. با استفاده از این ابزار، میتوانیم درصدهای احتمالی برای پایان یک حرکت اصلاحی را تخمین بزنیم و نقاط ورود مناسبی را پیدا کنیم. پنج درصد کلیدی در این ابزار عبارتند از “۲۳.۶ درصد”، “۳۸.۲ درصد”، “۵۰ درصد”، “۶۱.۸ درصد” و “۷۸.۶ درصد”.
درصدهای فیبوناچی اصلاحی، بهویژه ۶۱.۸ درصد که به عنوان درصد طلایی شناخته میشود، بسیار مهم هستند و بیشترین تأثیر را در تحلیل فنی دارند. این درصد به این دلیل مهم است که اکثر حرکات اصلاحی در آن به پایان میرسند.
فرض کنید قیمت سهم شرکت ایران خودرو از محدوده 100 تومان تا 300 تومان رشد داشته و اکنون سهم شروع به ریزش کرده است. برای پیدا کردن نقاط بازگشت قیمت، باید 2 نقطه A و B را مشخص کنیم و سپس با رسم فیبوناچی اصلاحی، مهمترین مناطق بازگشت قیمت را به دست آوریم. نقطه A، نقطه آغاز روند صعودی سهم است که در این مثال، قیمت 100 تومان است و نقطه B بیشترین قیمت سهم در روند صعودی است (یعنی قیمت 300 تومان) و سپس اصلاح قیمتی را از آن نقطه شروع کرده است.
فیبوناچی اصلاحی به دو نوع اصلاحی داخلی و اصلاحی خارجی تقسیم میشود. فیبوناچی اصلاحی داخلی زمانی اتفاق میافتد که قیمت پس از اصلاح به زیر نقطه A نرود و در داخل روند قبلی خود اصلاح شود. این نوع فیبوناچی اصلاحی از نسبتهای فیبوناچی بین 0 تا 1 تشکیل میشود. اما اگر قیمت به زیر محدودهی شروع روند قبلی (نقطه A) برگردد، میتوان با استفاده از فیبوناچی اصلاحی خارجی، محدودههای بازگشت را مشاهده کرد. برای فعال کردن این نسبتها، میتوان به تنظیمات فیبوناچی ریتریسمنت رفت و سطوح بالاتر از 1 را فعال کرد.
شیوه رسم ابزار فیبوناچی اصلاحی
- ابتدا، باید یک روند خاص را مشخص کنید که میتواند صعودی یا نزولی باشد.
- تشخیص نقاط کف و سقف برای استفاده از این ابزار بسیار مهم است و برای این منظور، تجربه معامله گران مهم است.
- برای رسم نقاط فیبوناچی، در روند صعودی باید کف را به سقف و در روند نزولی سقف را به کف وصل کنید.
- برای معامله، باید از سطوح فیبوناچی استفاده کنیم و منتظر واکنش معاملهگران در یکی از این سطوح باشیم. برای تشخیص اینکه آیا یک سطح فیبوناچی حمایت یا مقاومت است، باید تمام پارامترهایی که برای یک حمایت یا مقاومت در حالت عادی بررسی میکردیم، را مورد بررسی قرار دهیم. در این میان، نسبتهای ۶۱.۸ درصد و ۳۸.۲ درصد از اهمیت برگشتی بیشتری برخوردار هستند.
ابتدا باید روی سطح ۳۸.۲ درصد حساس بود و در صورتی که قیمت این سطح را رد کرد، به سطح ۶۱.۸ درصد حساس شد. در صورتی که قیمت از این سطح عبور کند، سطح بعدی ۷۸.۶ درصد خواهد بود. در صورتی که قیمت این سطح را بشکند، احتمالا با کف قیمتی برخورد خواهد کرد و بهاحتمالزیاد، این کف را نیز شکست خواهد داد.
فیبوناچی گسترشی یا فیبوناچی اکستنشن (Fibonacci Extension)
پس از تعیین منطقه بازگشت قیمت با کمک ابزار فیبوناچی اصلاحی، سؤالی که برای سرمایه گذاران پیش میآید این است که قیمت تا کجا پیش خواهد رفت؟ به عنوان مثال، فرض کنید قیمت از ۱۰۰ تومان (نقطه A) به ۳۰۰ تومان (نقطه B) رسیده و پس از آن وارد فاز اصلاحی شده است. در نهایت، پس از اصلاح، قیمت به سطح ۵۰ درصد (اصلاح داخلی) از فیبوناچی رسیده و شروع به حرکت صعودی دوباره کرده است. نقطه پایان اصلاح را به عنوان نقطه C مشخص میکنیم. با کمک ابزار فیبوناچی اکستنشن، پس از تایید روند اصلاح، میتوانیم به نقاط مقاومتی که در پیش روی قیمت قرار دارند دست یابیم.
در واقع ابزار فیبوناچی گسترشی یکی از ابزارهای مورد استفاده در تحلیل تکنیکال است که برای پیشبینی سطوح قیمتی بیش از ۱۰۰ درصد بهکار میآید. با استفاده از این ابزار، اگر قیمت یک سهم از سقف قبلی خود عبور کند، میتوانیم سطوح مقاومتی جدید سهم پس از عبور از سقف قبلی را شناسایی کنیم.
شیوه رسم ابزار فیبوناچی گسترشی
برای رسم فیبوناچی اکستنشن برای پیشبینی سطوح قیمتی، کافی است نقطه حداکثر سقف قبلی را به نقطه کف وصل کرده و سپس با استفاده از این الگو، سطوح مقاومتی جدید را برای سهم پس از عبور از سقف قبلی شناسایی کنیم.
برای رسم ابزار فیبوناچی اکستنشن، نیازمند تعیین دو نقطه روی نمودار قیمت هستیم. نقطه اول که برای رسم انتخاب میشود، نقطهای است که اصلاح قیمت از آنجا شروع شده و نقطه دوم، نقطهای است که اصلاح در آنجا به پایان رسیده و قیمت مجدداً به مدار صعود بازگشته است. این دو نقطه را با استفاده از ابزارهای موجود در نرمافزارهای تحلیل تکنیکال قابل تعیین است. با تعیین این دو نقطه، میتوانیم سطوح مقاومت جدیدی را برای سهم تعیین کنیم که احتمال قوی دارد قیمت به آنها دسترسی پیدا کند.
تفاوت بین سطوح گسترشی و اصلاحی فیبوناچی
سطوح اصلاحی فیبوناچی شامل نسبتهای 23.6٪، 38.2٪، 50٪ و 61.8٪ میشود و نمایانگر سطوحی هستند که کمتر از 100٪ موج قیمتی هستند. این سطوح به عنوان سطوح حمایتی و مقاومتی مورد استفاده قرار میگیرند.
سطوح گسترشی فیبوناچی شامل نسبتهای 100٪، 161.8٪، 261.8٪ و 423.6٪ میشود و نشان دهنده سطوحی هستند که بیشتر از 100٪ موج قیمتی هستند. این سطوح به عنوان سطوح هدف قیمتی مورد استفاده قرار میگیرند و ممکن است به عنوان محدوده هدف قیمتی برای معاملات استفاده شوند.
بنابراین، تفاوت اصلی بین سطوح اصلاحی و گسترشی فیبوناچی در محدوده نسبتهایی است که شامل میشوند و هدفی که هر سطح به آن اشاره میکند.
فیبوناچی پروجكشن یا فیبوناچی سه نقطه ای (Fibonacci Projection)
فیبوناچی پروجکشن یا به اختصار فیبوناچی Pro ابزاری است که نقاط بازگشت بیش از 100 درصد هر موج را نشان می دهد. نام دیگر این ابزار، فیبوناچی سه نقطه ای است. فیبوناچی پروجکشن به عنوان یکی از ابزارهای تحلیل تکنیکال، از سه نقطه مهم شامل 100، 127 و 161 درصد برای تشخیص پایان حرکت و اصلاح در نمودار استفاده میشود. همچنین با استفاده از این سه نقطه می توان هدف قیمت سهام را در نقطه بعدی شناسایی کرد.
در فیبوناچی پروجکشن، سطوح مقاومت و حمایت سهم از اهمیت بالایی برخوردارند و باید بر اساس اعداد فیبوناچی در نظر گرفته شوند. اعداد و درصدهای فیبوناچی با استفاده از علم ریاضی محاسبه میشوند و سه سطح 100، 127 و 161 در فیبوناچی پروجکشن حائز اهمیت هستند.
شیوه رسم ابزار فیبوناچی پروجکشن
- ابتدا باید یک روند در نمودار تشخیص داده شود که میتواند نزولی یا صعودی باشد. سپس با توجه به تجربه، نقاط حداقل و حداکثر روند مشخص میشود.
- سپس با استفاده از یک نرمافزار که ابزار فیبوناچی پروجکشن را در اختیارتان قرار می دهد، به عنوان مثال متاتریدر، اعداد و سطوح فیبوناچی در اختیار قرار میگیرند.
- در نرمافزار، نقاط فیبوناچی مشخص شده و برای روند صعودی، نقطه حداقل را بهعنوان نقطه اول (نقطه A) و نقطه حداکثر را با نام نقطه B به عنوان نقطه دوم وصل میشوند. در روند نزولی، نقطه حداکثر موج را به عنوان نقطه اول با نام نقطه A و نقطه حداقل را با نام نقطه B به عنوان نقطه دوم وصل میشوند.
- در نهایت، نقطه سوم که انتهای اصلاح قیمت پس از یک موج صعودی و یا نزولی میباشد، به عنوان نقطه C مشخص میشود تا با استفاده از پروجکشن حاصل از حرکت نقاط A و B، هدف قیمتی بعدی پیشبینی شود.
فیبوناچی انبساطی یا فیبوناچی اکسپنشن (Fibonacci Expansion)
یکی دیگر از ابزارهای مورد استفاده برای پیدا کردن نقاط مقاومت در قیمت، فیبوناچی اکسپنشن است. این ابزار با فیبوناچی اکستنشن ترکیب شده و میتواند برای شناسایی نقاط قوی تر از قبل به کار رود. تفاوت این دو ابزار در نحوه رسم و محاسبه سطوح آنها مشاهده میشود.
شیوه رسم ابزار فیبوناچی انبساطی
برای رسم فیبوناچی اکسپنشن، نقاط حداکثر و حداقل روند را باید مشخص کنید و آنها را با یک خط متصل کنید. در روند صعودی، کف را به سقف و در روند نزولی، سقف را به کف وصل کنید تا تراز ۱۰۰ درصد فیبوناچی در روند صعودی و نزولی به ترتیب در کف و سقف قرار گیرد. ترازهای مهم فیبوناچی اکسپنشن شامل 127/2، 161/8، 261/8 و 423/6 درصد هستند. برای تعیین اهداف قیمتی درست، باید این ترازها را پس از تراز 100 درصد قرار دهید. در روند صعودی، این ترازها باید در بالای تراز 100 درصد و در روند نزولی باید در پایین تراز 100 درصد قرار گیرند.
به دلیل عدم وجود ابزار فیبوناچی اکسپنشن در اکثر نرم افزارهای تحلیل تکنیکال به صورت پیش فرض، برای استفاده از این ترازها باید آنها را به صورت دستی به ابزار فیبوناچی اصلاحی اضافه کنید. به عنوان مثال، در نرم افزار متاتریدر برای افزودن تراز 127/2 درصد فیبوناچی اکسپنشن، باید اعداد 1.272 و 127/2 را به ترتیب در بخشهای تراز (Level) و توضیحات (Description) ابزار فیبوناچی اصلاحی وارد کنید.
تفاوت فیبوناچی اکسپنشن و پروجکشن
فیبوناچی اکسپنشن و پروجکشن هر دو از ابزارهای تحلیل تکنیکال هستند که بر اساس نسبتهای فیبوناچی برای پیشبینی روند قیمتی استفاده میشوند. اما تفاوت اصلی بین این دو این است که برای رسم فیبوناچی اکسپنشن، نیاز به دو نقطه داریم در حالی که برای رسم فیبوناچی پروجکشن، نیاز به سه نقطه داریم.
فیبوناچی اکسپنشن اغلب برای پیشبینی پایان یک روند قیمتی به کار میرود. با استفاده از دو نقطه، یک خط فیبوناچی از نقطه پایینی یا بالایی قبلی تا نقطه فعلی رسم میشود. سپس با استفاده از نسبتهای فیبوناچی، سطوح قیمتی بالاتر که میتواند به عنوان نقاط پایان روند قیمتی بعدی در نظر گرفته شود، پیشبینی میشود.
از طرف دیگر، فیبوناچی پروجکشن برای پیشبینی محل تغییر روند قیمتی به کار میرود. با استفاده از سه نقطه، یک خط فیبوناچی از نقطه پایینی یا بالایی قبلی تا نقطه میانی رسم میشود. سپس با استفاده از نسبتهای فیبوناچی، سطوح قیمتی زیرین و بالاتر که میتواند به عنوان نقاط پایان روند قیمتی بعدی در نظر گرفته شود، پیشبینی میشود.
فیبوناچی بادبزن (Fibonacci Fan)
فیبوناچی بادبزن یا فیبوناچی فن یکی از ابزارهای تحلیل تکنیکال است که با استفاده از نسبتهای فیبوناچی و خطوط روند، سطوح احتمالی حمایت و مقاومت را نشان میدهد. در فیبوناچی فن، با وصل کردن یک سقف و کف اصلی در روند نزولی و برعکس آن در روند صعودی، مجموعهای از خطوط روند متوالی شکل گرفته و مناطق احتمالی حمایت و مقاومت با خطوط شیبدار نشان داده میشوند.
شیوه رسم ابزار فیبوناچی بادبزن
برای رسم فیبوناچی بادبزن، ابتدا معاملهگران یک خط روند را بهعنوان خط اصلی بادبزن ترسیم میکنند که با وصل کردن یک سقف و یک کف اصلی در یک دوره زمانی خاص شکلگرفته است. برای رسم دقیق خطوط بادبزن، معاملهگران باید از سایههای کندلها عبور کنند و اطمینان حاصل کنند که سقف و کف اصلی متعلق به یک موج حرکتی در قیمت هستند. سپس، فاصله قیمتی بین قله و دره مشخص شده به نسبتهای فیبوناچی 23.6٪، 38.2٪، 50٪ و 61.8٪ تقسیم میشود تا میزان اصلاح قیمت مشخص شود. خطوط بادبزنی این فیبوناچی، با توجه به نسبتهای مختلف فیبوناچی، خودکار ترسیم میشوند و سطوح حمایت و مقاومت احتمالی در آینده را مشخص میکنند، به همین دلیل برای تحلیل تکنیکال بسیار مفید هستند.
فیبوناچی کانال (Fibonacci Channel)
فیبوناچی کانال یکی دیگر از ابزارهای مورد استفاده در تحلیل تکنیکال است که با استفاده از نسبتهای فیبوناچی، مناطق احتمالی حمایت و مقاومت را تعیین میکند. این ابزار در واقع یک نوع تغییر شکلیافته از ابزار فیبوناچی ریتریسمنت یا اصلاحی است، با این تفاوت که به جای خطوط افقی، از خطوط مورب استفاده میکند. ابزار کانال فیبوناچی همان نسبتهای فیبوناچی ریتریسمنت و اکستنشن را نشان میدهد.
شیوه رسم ابزار فیبوناچی کانال
برای رسم ابزار کانال فیبوناچی، نیاز است که ابتدا یک کانال صعودی یا نزولی را شناسایی کنید. سپس، مانند روش رسم خط روند، ابتدا کف کانال صعودی یا سقف کانال نزولی را مشخص کنید. سپس در سطحی که بیشترین برخورد را با کف کانال صعودی یا سقف کانال نزولی دارید، کلیک کنید. یعنی از نقطه یک شروع کرده و آن را با نقطه دو وصل کنید تا کف کانال صعودی یا سقف کانال نزولی مشخص شود. سپس نقطه سه را در جایی قرار دهید که بیشترین برخورد را با سقف کانال داشتهاید. پس از رسم این ابزار، میتوانید بسته به نوع حرکت نمودار، از سطوح مشخص شده به عنوان حمایت و مقاومت استفاده کنید.
فیبوناچی کمان (Fibonacci arcs)
کمان فیبوناچی یا فیبوناچی آرک، یکی از ابزارهای مبتنی بر زمان و قیمت است که با اتصال یک کف و سقف قیمتی به هم، نیم دایرههایی را در نمودار رسم میکند که به عنوان سطوح حمایتی یا مقاومتی محتمل در آینده در نظر گرفته میشوند.
در صورتی که خط روند کمان فیبوناچی صعودی باشد، نیم دایرهها در بالای کانال قیمتی رسم میشوند و در صورتی که خط روند کمان فیبوناچی نزولی باشد، نیم دایرهها رو به پایین رسم میگردند. همچنین در صورتی که خط روند شما بلند باشد، قوسهای کمان گستردهتر نمایش داده میشوند و در صورتی که خط روند شما کوتاه باشد، قوسهای کمان باریکتر خواهند بود.
بهطور کلی، از نسبتهای مختلف فیبوناچی، برخی پلتفرمها فقط نسبتهای 38.2، 50 و 61.8 درصد را نشان میدهند. استفاده از کمان فیبوناچی، بهعنوان یکی از ابزارهای تحلیلی میتواند در تحلیل و پیشبینی حرکت قیمت در بازارهای مالی مفید باشد.
مهمترین نسبتهای فیبوناچی در ابزار کمان به شکل زیر است:
- اولین قوس نیمدایره: 23.6 درصد خط روند
- دومین قوس نیمدایره: 38.2 درصد خط روند
- سومین قوس نیمدایره: 50 درصد خط روند
- چهارمین قوس نیمدایره: 61.8 درصد خط روند
شیوه رسم ابزار فیبوناچی کمان
برای رسم ابزار کمان فیبوناچی، نیاز به دو نقطه ابتدایی و پایانی روند داریم که با استفاده از این ابزار، آنها را بهیکدیگر متصل میکنیم. سپس این ابزار با نمایش کمانهای موازی، سطوح بازگشت یک روند را نشان میدهد. به عبارتی، این کمانها محل برگشت قیمت را بر اساس صعودی یا نزولی بودن روند، مشخص میکنند.
فیبوناچی زمانی (Fibonacci Time)
فیبوناچی زمانی در تحلیل تکنیکال به عنوان یکی از ابزارهای زمانی نقاط برگشت روند قیمتی مورد استفاده قرار میگیرد. این ابزار شامل مجموعهای از خطوط عمودی است که میتواند نقاط احتمالی تغییر یا معکوس شدن روند را نشان دهد. منظور از معکوس شدن روند، تغییر روند از صعودی به نزولی یا برعکس است.
شیوه رسم ابزار فیبوناچی زمانی
در تحلیل تکنیکال، دو نوع فیبوناچی زمانی وجود دارد: فیبوناچی زمانی ریتریسمنت داخلی و فیبوناچی زمانی ریتریسمنت خارجی. فیبوناچی داخلی از نسبتهای فیبوناچی بین 0 و 1 استفاده میکند و برای مقایسه اصلاح قیمتی و اصلاح زمانی بسیار مفید است. به عنوان مثال، با استفاده از فیبوناچی زمانی داخلی میتوانیم ببینیم که در چه میزانی روند قیمتی احتمالاً معکوس خواهد شد. در صورتی که اصلاح قیمتی کمتر باشد، اما اصلاح زمانی بیشتر باشد، این نشانگر قدرت بیشتر خریداران در جهت روند صعودی است.
اما فیبوناچی زمانی ریتریسمنت خارجی به اکستنشن نیز شناخته میشود و برای رسم آن لازم است تا سطوح بزرگتر از 1 را فعال کنیم. در این نوع، سطوح 1.618 و 2 میتوانند به عنوان کف و سقف بعدی پیشبینی شوند و به ما در تحلیل تکنیکال کمک میکنند.
برای رسم فیبوناچی زمانی نیاز به تعیین دونقطهی آغاز روند (نقطه A) و پایان روند (نقطه B) است.
فیبوناچی بازگشتی
در بازار، پس از هر حرکت قوی و قبل از ادامه آن، معمولاً بازگشتی رخ میدهد. این بازگشت میتواند داخلی یا خارجی باشد؛ به عبارت دیگر، بازار ممکن است تا بخشی از حرکت خود را بازگشت دهد و سپس در جهت خاصی ادامه دهد (بازگشت داخلی) یا تمام یا حتی بیشتر از حرکت خود را بازگردانده و سپس در جهت خاصی دوباره شروع به حرکت نماید (بازگشت خارجی). این بازگشتها را میتوان با استفاده از فیبوناچی بازگشتی شناسایی کرد. با استفاده از این ابزار، بازاریابان و سرمایهگذاران میتوانند از نقاط مهم بازگشت بازار استفاده کرده و بهترین نقطه برای ورود یا خروج از بازار را پیدا کنند.
فیبوناچی بازگشتی داخلی
فیبوناچی بازگشتی داخلی (Ret)، سادهترین و کاربردیترین ابزار از گروه فیبوناچی است. در اکثر بازارها، تغییرات نرخ به صورت موجی رخ میدهند و در صورتی که بازار در روند خاصی حرکت کند، در بازههایی تمایل به بازگشت و تصحیح نسبت به قیمتهای قبلی دارد. پس از مدتی، تمایل به ادامه روند غالب پیدا میکند. در فیبوناچی بازگشتی داخلی، این تصحیح تا بخشی از روند و در داخل محدوده حرکت اتفاق میافتد و هرگز از نقطه کف (در روند صعودی) و سقف (در روند نزولی) فراتر نمیرود. سپس حرکت اصلی روند، مجددا در همان سمت آغاز میشود.
فیبوناچی بازگشتی خارجی
فیبوناچی بازگشتی خارجی (Ext) نیز همانند فیبوناچی بازگشتی داخلی عمل می کند، اما تفاوت آن با Ret در این است که در Ext، تصحيح حرکت قیمت به مقداری بیشتر از Ret اتفاق میافتد. به عبارتی، قیمت در این حالت، به کل حرکت و حتی اندکی بیشتر از نقطه کف (در روند صعودی) و نقطه سقف (در روند نزولی) خود فراتر میرود و سپس حرکت اصلی روند، مجددا در همان سمت آغاز میشود. این ابزار، به عنوان یکی از ابزارهای تحلیل فنی، معمولا برای پیشبینی نقاط قابل توجه در حرکت بازارها به کار میرود.
۴. جمع بندی
در تحلیل تکنیکال، فیبوناچی یکی از ابزارهای پرکاربرد و محبوب است که برای تحلیل نمودار قیمتی به کار میرود. این ابزار بر پایه دنباله فیبوناچی، یک الگوی عددی ساده، اما قدرتمند، ساخته شده است. با استفاده از این الگو، معاملهگران میتوانند نقاط ورود و خروج از بازار را بهبود بخشند و تحلیلهای موثرتری در مورد روند قیمت ارائه دهند.
استفاده از فیبوناچی همچنان چالشهای خود را دارد. این ابزار برای تحلیل صحیح نیاز به تفسیر درست دارد و برای به دست آوردن نتایج مطلوب، باید از این الگو به درستی استفاده شود. علاوه بر این، فیبوناچی به تنهایی برای تحلیل بازار کافی نیست و باید با استفاده از سایر ابزارهای تحلیلی مثل شاخصهای مالی، نمودارهای شمعی و سایر الگوهای تحلیلی، استفاده شود.
در نهایت، استفاده از فیبوناچی برای تحلیل بازار، نیازمند تمرین، تجربه و دانش معاملاتی است. به دست آوردن مهارت در استفاده از این ابزار، نیازمند تمرین و تجربه مستمر در بازار و تحلیل نمودارهای قیمتی است. در نهایت، معاملهگران باید به شکل کلی این موضوع را در نظر داشته باشند که فیبوناچی تنها یکی از ابزارهای تحلیلی است و برای دستیابی به نتایج مطلوب، باید با سایر ابزارهای تحلیلی به صورت همزمان کار کرد.
دیدگاه کاربران
بدون دیدگاه